ОШИҚ КЎКЛАМ

Қучоғинг тўлдириб,
Бўлибман бир гулдаста
Қуёшдан ҳино суриб,
Ерлар қизарди аста.

Ҳавога пуркаб атир
Ажиб суврат чекмишсан.
Майна ҳам бўлмиш асир.
Дўстим, не кор этмишсан?

Оёғингда позеблар
Таратар турли садо.
Борлиқ сендан ранг тилар,
Куй тилар мисли гадо.

Муҳаббат куйи бот-бот
Чорлайди: “Кел ёнимга!
Айни кўклам чоғи ўт —
Тушди ширин жонимга!”

Ажиб манзар чор атроф:
Ғунчалар отар ханда.
Ошиқ кўклам зинҳор соф
Ишқини этмас канда.

Ҳиндийчадан Амир Файзулла таржимаси