Анна де Ноай (Anna de Noailles, асл исми Anna Elisabeth Bibesco-Bassaraba, Princess de Brancovan, турмушга чиққандан сўнг Marquise Mathieu de Noailles, 15 ноябрь 1876, Париж — 30 апрель 1933, Париж) — француз шоираси.

La vie profonde

Etre dans la nature ainsi qu’un arbre humain,
Etendre ses desirs comme un profonde feuillage,
Et sentir, par la nuit paisible et par l’orage,
Le seve universelle affluer dans ses mains!

Vivre, avoir les rayons du soleil sur la face,
Boire le sel ardent des embruns et des pleurs,
Et gouter chaudement la joie et la douleur
Qui font une buee humaine dans l’espace!

Sentir, dans son coeur vif, l’air, le feu et le sang,
Tourbilloner ainsi que le vent sur la terre;
S’elever au reel et pencher au mustere.
Etre le jour qui monte et l’ombre qui descend.

Comme du pourpre soir aux couleurs de cerise,
Laisser du coeur vermeil couler la flamme et l’eau,
Et comme l’aube claire appuyee au coteau
Avoir l’ame qui reve, au bord du monde assise…

Тубсиз ҳаёт

Бўлмоқ юрт қўйнида одамий дарахт,
Сонсиз баргдай ёймоқ истакнинг борин
Ҳис этмоқ сокин тун ва бўрон онин
Ҳам қўлга олмоқлик жаҳоний қудрат!

Яшамоқ, юз тўлиб самовий нурга,
Ичмоқ кўзёшларнинг аччиқ шўрини,
Англамоқ қувончу андуҳ сирини
Инсоний ҳовурни бўшлиққа бурган!

Тирик дилда сезмоқ ҳаво, ўт ва қон,
Шамолдек айланмоқ замин узра бот,
Ҳаққа бўйин чўзмоқ, жумбоққа ёт-ёт,
Ботгувчи тун бўлмоқ, отгувчи азон.

Олхўри рангида ажиб кеч мисол,
Алвон қалб қолдирмоқ, ўт ва сув сочмоқ,
Қирдан суянч топган ёруғ тонгдай оқ
Орзуманд кўнгилли бўлмоқ безавол…

Француз тилидан Аъзам Обидов таржимаси