Kerboboyev Berdi Murodovich (Berdy Kerbabaýew) [1894.3(15).3, Tajan tumani Qavqi-Zarang qishlog‘i — 1974.5.3, Ashxobod] — Turkmaniston xalq yozuvchisi (1967), zamonaviy turkman adabiyoti asoschilaridan. Turkmaniston Fanlar akademiyasi akademigi. (1951). Buxorodagi madrasada tahsil olgan, Leningrad universiteti sharq fakultetida o‘qigan (1927-28).
Ilk hajviy she’rlari 1925 yilda «Turkmaniston» gazetasi va «Tokmak» («To‘qmoq») jurnalida bosilgan. Dastlabki dostonlari («Yangi turmushga», 1928; «Amudaryo», 1931), hikoya va ocherklari («Maral», 1937), qissalari («Bayram», 1934; «Botir», 1935) va dramatik asarlari («Hurliqo va Hamro», 1940 va b.) turkman adabiyoti taraqqiyotiga ta’sir ko‘rsatgan. «Qurbon Durdi» qissasi (1942), «Oylar» dostoni (1943), «Vatanga muhabbat» (1941), «Qardoshlar» (1943) kabi sahna asarlarida 2-jahon urushida bosqinchilarga qarshi kurash va turkman xalqining mamlakat ichkarisidagi mehnati aks etgan. «Dadil qadam» (1—3-kitoblar, 1940—55) da turkman xalqining o‘tmishi, hayoti, kurashi, ruhiy kechinmalari tasvirlangan. «Oysulton» qissasi (1949) turkman paxtakorlariga bag‘ishlangan, «Nebitdog‘» romani (1957) neftchilar faoliyati va hayoti haqida.
Kerboboyev Navoiy, Hamza, Abdulla Qodiriy va boshqa ijodidan ilhomlangan. Oybek, G‘afur G‘ulom va b.ning ayrim asarlarini turkmanchaga tarjima qilgan. Kerboboyevning deyarli barcha yirik asarlari o‘zbek tilida nashr qilingan. «Maxtumquli» dramasi (1943; Yashin tarjimasida) sahnalashtirilgan.Asarlari: Dadil qadam (roman), T., 1951; Oysulton, (qissa),T., 1958; Nebitdog‘ (roman), T., 1963; Turkmaniston bahori (she’rlar), T., 1974.