Anri Truayya. Shuhrat (hikoya)
Solanj Violans, taniqli adiba, ko‘zlarini osmonga tikib, dahanini yuqoriga ko‘tarib, burun kataklarini keng ochib, xuddi oxirgi kitobining so‘nggi bobidagidek, dedi: — Azizim, men seni butun ayollik nazokatim bilan sevaman. — Oh! Solo!— deb o‘kirdi uning sonlari orasidagi odam. U yozuvchi davomi…