Podshoh juma kuni masjidga ketayotgan edi. Soqchilar ko‘chada to‘plangan xalqqa bir tarafdan yo‘l  bo‘shating deb baqirar, bir tarafdan tepib, tayoq bilan urib, yo‘l ochayotgan edi. Ojiz bir kambag‘al soqchilardan o‘n darra yedi. Boshi, ko‘zi qontalash bo‘ldi. Zulmga chiday olmadi. Qo‘llarini davomi…

Bir darvesh sayohatga chiqdi.Aylanib borib darveshlar xonaqosida qo‘noq bo‘ldi.Uning eshagini xizmatchilar og‘ilxonaga bog‘ladi, darveshni ham xonaqoning to‘riga o‘tqizdilar. Maroqli suhbat bo‘ldi, so‘ngra dasturxonlar yig‘ildi. Darvesh shu payt juda sevadigan, zahmatkash eshagini esladi va xizmatchiga eshagini yaxshi parvarish qilib, unga yem davomi…

Sulton saroyida xitoy rassomlari:— Biz turk rassomlaridan ancha ilgor va mohirmiz, deb iddao qildilar. Bunga javoban turk rassomlari:— Yo‘q, biz ulardan ustunroqmiz. Bizning san’atimiz yuksak,  deb bu da’voga qarshi chiqdilar. Bu bahsdan xabar topgan sulton rassomlarni imtihon qilishga qaror berdi.Har davomi…

Oqqo‘ngil bir kar odam kasal qo‘shnisi holidan xabar olmoqchi bo‘ldi. Uzicha:“Qo‘shnim kasal ekan. Uni borib ko‘rishim, hol ahvolini so‘rashim kerak, Ammo men karman, u esa xasta, ovozi chiqmaydi. Lekin kasaldan odatdagi savollar so‘raladi va ma’lum javoblar olinadi. Men qandaysiz desam, davomi…

Bir kimsaning “Aqlli odam izlayapman, muammo chiqib qoddi. Undan maslahat olmoqchi edim”, deb so‘rayotganini eshitgan bir kishi unga:“Bizning shaharda o‘zini telbalikka solib yurgan bir kishi bor. Tayoqni ot qilib minadi, bolalar bilan o‘ynaydi. Eng oqil odam shu. U telba qiyofasiga davomi…

Keksa bir odam kasal bo‘lib qoldi. Qo‘ni qo‘shni zudlik bilan tabib chaqirdi. Tabib bemorning tomir urishini tekshirdi, isitmasini o‘lchadi, yurak urishini eshitdi. Birozdan so‘ng bemordan: “Nima bo‘ldi?” deb so‘radi. Oh, so‘ramang tabib! Xotiram pasaygan.— Aslida tashvishlanadigan hech gap yo‘q, qarilikdan,  davomi…

To‘rtta musulmon hindi masjidda namoz o‘qiy boshlashdi. Ittifoqo, ichkariga muazzin kirdi. ibodat mahali gaplashish, o‘ngga chapga qarash namoz qoidalariga to‘g‘ri kelmaydi. Ammo ulardan biri yonidagi do‘stidan so‘radi:— Ajabo muazzin azon aytdimi yoki namozga hali vaqt bormi?Do‘sti namoz o‘qiy turib o‘zini davomi…

Kazvinliklarning eski bir odati bor. Tanalariga, qo‘l va yelkalariga igna bilan ko‘k naqshlar chizdirar edilar.Kazvinlik teriga rasm chizadigan rassomning oldiga keldi: — Ko‘ksimga igna bilan bir rasm sol. Faqat jonim og‘rimasin,  dedi.— Xo‘p. Nimaning rasmini chizay?— Mening burjim arslon. O‘kirayotgan davomi…

Arslon, bo‘ri va tulki o‘rtoq bo‘lishdi, ov qilish uchun o‘rmonga ketishdi. Kechgacha ho‘kiz, echki va bir quyonni ovlagan uch o‘rtoq ularni sudrab g‘orga olib kelishdi. Dasturxonga o‘tirdilar. Arslon bo‘riga yuzlanib:— Aziz do‘stim. Bu o‘ljalarni shunday taqsimlaki, qornimiz to‘ysin,  dedi. Bo‘ri davomi…

Bir kun mag‘rur tilshunos sohilda turgan qayiqqa minib narigi qirgoqka o‘tmoqchi bo‘ldi. Sohilda yo‘lovchi kutib turgan qayiqchilardan biriga yuzlandi. Qayiq yaqinlashdi. Olim qayiqqa o‘tirdi. Dengizni tomosha qilib ketayotgan olim qayiqchidan so‘radi:— Sen hech nahv (grammatika) o‘qiganmisan?Yo‘q men johil bir qayiqchiman.Olim:— davomi…