Собир Ўнар. Ака-укалар (ҳикоя)

Тўғриси, бизнинг уйга қуёш  ҳожи бобонинг иморатидан ошиб тушади. Офтоб бизга нурларини тўшашдан аввал ҳожи бобонинг уйини ёритади: кенг-мўл, девор-дармиёнсиз дашт ҳовлиси. Пастга эниб тушадиган жойда бир оёғи “оқсоқ” Т-28 трактори икки йилдан бери қадалган кўйи, ҳайкалдек туради, мабодо у давоми…

Илҳом Зойир. “Ўғирланган” пул можароси (ҳикоя)

Муслимов бошлиқнинг хонасига кириб келганида, бошлиқ аллақандай қоғозларга ғарқ бўлиб ўтирарди.— Чақиртирган экансиз, Ахмад Алиевич, —деди тавозе билан Муслимов ва рухсат сўрамай стулга ўтирди. — Масала муҳимми ёки шунчаки…— Муҳиммас, долзарб, — деди Ахмад Алиевич қоғоздан бош кўтармай. — Бизга давоми…

Жўра Фозил. Қор (ҳикоя)

Қирқ кундирки, Бухоро қор кутар, лекин бу оппоқ сеҳру-жодудан ҳамон дарак йўқ эди. Қизилқумнинг бепоён кенгликлари, Аму соҳиллари висолга ташна ошиқнинг бўсага интиқ лабидек бўлиб, биринчи қорни кутарди.Нилий тоқу гумбазларнинг минг йиллик харсанглари самога кўз тиккан, лекин илк муҳаббатга монанд давоми…

Жўра Фозил. Йўлбарсдаранинг сўнгги султони (ҳикоя)

Амударё маст туяга ўхшаб пишқирганича, қирғоқларига асабий бош урар, соҳилдан ўпирилиб тушаётган тоғдек тупроқ уюмларини бир зумда ямлаб ютарди.Тикка келган саратон қуёши аёвсиз қиздирар, бўтана тўлқинлар елкасида илдизи билан қўпорилган дов-дарахтлар оқиб келар, бу аёвсиз тўфон узра зор қақшаётган қирғовуллар давоми…

Назар Эшонқул. Баҳовиддиннинг ити (ҳикоя)

“…Шайх у гўзалнинг жамолини кўриш умидида ёр кўчасидаги итлар орасига қўшилди…” “Мантиқ ут-тайр” Ҳаммасига муҳаррирнинг инжиқлиги сабаб бўлди. Аслида ташқи овозлар-у шовирларсиз ҳам радиопеса тузуккина чиққанди. Унга актёрлар билан ойлаб сайқал берган, бастакор атайлаб песа учун мусиқа ёзган, мен ва давоми…

Назар Эшонқул. Қултой (ҳикоя)

…Кетсин мендан оҳу войим, Обод бўлсин мазгил жойим, Дуо қилган, қиблагойим, Отам Қултой, хуш қол энди… “Алпомиш” достонидан Алпомиш сўзи Юзи аралаш тушган қамчидан сўнг орқасидан тепки еди — кўпкариларда ўзларига йўл очиш учун олдини тўсган отларнинг биқинига тепиб ўрганган давоми…

Зулфия Қуролбой қизи. Қуёш нега чиқаверади? (ҳикоя)

Тош қотиб ухлаб ётгандим, аллакимнинг турткиси ва ҳаяжонли овозидан чўчиб уйғондим. Кўзлари бесаранжом боқаётган онам устимга энгашиб турарди.– Тур, сени сўраб келишди. Турақол, – деди онам шошилиб, нимадандир қаттиқ безовталанган ҳолда.– Ким… Ким сўраб кепти эрталабдан? – эринчоқлик билан бошимни давоми…

Зулфия Қуролбой қизи. Ёзсиз йил (ҳикоя)

Шамолдай елиб юрган кичик ўғил ногаҳон юз берган автоҳалокат туфайли яримжон, майиб бўлиб қолиши Бувгул холани қаттиқ ларзага солди. «Энди нима бўлади? Болам бир умр ёлғиз ўтадими?» — деган ўйлар хонумонини куйдирарди, албатта, аммо ўғлининг чивиндай жони қил устида турган давоми…

Абдуқаюм Йўлдош. Ҳаёт энди бошланади (ҳикоя)

Жўрамнинг исми Тошкентбой.Балки пойтахт шарафига қўйилгани сабаблидир, бир эшитган одамнинг ёдидан чиқмасди бу исм. Устига-устак, жўрамнинг туғилган куни ҳам эсдан кўтарилмайдиган саналардан эди: 29 феврал. Йили, адашмасам, 1964 эди.Кўплар бундай от олишининг сабабини сўраб қолишарди, албатта. Жавоб эса жуда жўн давоми…

Абдуқаюм Йўлдош. Ёлғон ва ҳақиқат (ҳикоя)

Ўзбековуллик Райимберди чўлоқнинг кенжа ўғли Ғозиқул ўқишни битирганидан сўнг шаҳарда қолиб кетди.Ваҳоланки, Ўзбековулда ота-онанинг охир-оқибат кенжа ўғил билан яшаши расм бўлганди.Райимберди чолнинг ҳам кўнглида шундай ният бор эди. Шу боис ота катта ўғилларининг ҳар бири алоҳида уй-жой қуриб олишига қўлидан давоми…