Омон Матжон 1943 йил 14 февралда Хоразм вилоятининг Янгибозор туманида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (1993). Самарқанд давлат университетининг филология факультетини тугатган (1969). «Карвон кўнғироғи» (1973), «Қуёш соати» (1974), «Ёнаётган дарахт» (1976), «Ярадор чақмоқ» (1977), «Сени яхши кўраман» (1981), «Дарахтлар ва гиёҳлар» (1984), «Ўртамизда биргина олма» (1990), «Одамнинг сояси қуёшга тушди» (1991), «Қуш йўли» (1993), «Иймон ёғдуси» (1994), «Ардахива» (2000), «Хожа Аҳрор эиёратлари» (2002) ва бошқа шеърий асарлар муаллифи. «Ҳаққуш қичқириғи» (40 афсона, 1979) шеърлар китоби, «Гаплашадиган вақтлар» (1986) қиссаси, шунингдек, Хоразмдан чиққан буюк сиймолар хақида драматик достонлар («Паҳлавон Маҳмуд, 1975 ва бошқа) ҳам ёзган. «Минг бир ёғду» (1982) асари Алишер Навоий «Хамса»си таъсирида ёзилган. Ф. Шиллер, Ш. Бодлер каби шоирларнинг асарларини ўзбек тилига таржима қилган. Ҳамза номидаги Ўзбекистон Давлат мукофоти лауреати (1989).