Зоир Чориев. Мардикорлар (1991)

Ўзбек халқи тарихининг энг қора саҳифаларидан бири саналган, бироқ узоқ йиллар мобайнида ижтимоий-сиёсий сабабларга кўра ўрганилмай келинган мардикорликка олиш воқеаси ҳақида сўз юритилдими, бас, ушбу мискин қўшиқ хотирангиз қатидан қуйилиб келаверади: Поездингни жилдирган, Ўтхонаси билан дўнгалаги, Двинискага кетишди Мард йигитларнинг давоми…

Ҳамид Зиёев. Тўфон (1992)

Халқ исёни салтанатни йўқ қилди, Халқ истади: тож ва тахтлар йиқилди… Халқ истади, озод бўлди, бу ўлка, Кетди унинг бошидаги кўланка. Чўлпон Аввало, шуни айтиб ўтиш керакки, ўзбек халқи ўзининг кўп асрлик тарихи давомида хорижий давлатларнинг тажовуз ва ҳукмронлигига қарши давоми…

Бегали Қоcимов. Ўзбек мардикорлик шеърияти (2011)

Бегали Қосимов илмий асарлари ўзининг теран мантиқи, изчиллиги, содда ва равон тили билан ўзбек адабиётшунослиги тарихида айрича ҳодиса. Домланинг архивидан топилиб, “ЎзАС” ўқувчиларига тақдим этилаётган мазкур тадқиқот нафақат қўйилган масаланинг миллийлиги, теранлиги, илмийлиги билан, балки бир ўқигандаёқ ўқувчи қалбига етиб давоми…