Адиб зоти борки, ўз асарларининг ўқилиши, уқилиши ва китобхонлар томонидан тушуниб қабул қилинишини истайди. “Сени тушунишса, катта бахт”, деган ҳикмат аслида ёзувчилик қисматига дахлдор. Ҳатто ҳазрат Навоийдай даҳо санъаткор ҳам “Эл нетиб топғай мениким…”, дея андишаларга боргани ва муножот пайтида давоми…
Асрлар давомида алломалар, мутафаккирлар ёзиб қолдирган нодир асарлар вақт, абадият уммонидаги тафаккур кемалари бўлиб, улар доимо инсонларга илм, маърифат улашади. Ўзбекистон филология илмида шеърият поэтикасини чуқур ўрганган олимлар Алибек Рустамов, Анвар Ҳожиаҳмедов, Ёқубжон Исҳоқов қаторида Ваҳоб Раҳмоновнинг ҳам ўрни бор, давоми…
Туркий халқлар тарихи қанчалар қадим, туркий дунё ҳудуди нақадар бепоён, турк тили бой, рангин бўлмасин, турк дунёсининг адабиёти ҳам шунчалар юксакдир. Бу юксаклик белгиларини биз ёлғиз маданий омиллар доирасида олиб қарасак, бу муҳташам тарихга ва чексиз ҳудудга, “қавоийиди мукаммал” тил давоми…