Ўзбек халқи оғзаки ижодининг дурдоналаридан бири, шубҳасиз, “Алпомиш” достонидир. Деярли бир аср бўлдики, достон матни бахшилардан қайта-қайта ёзиб олинди, хилма-хил нашрлари амалга оширилмоқда, турли-туман тадқиқотлар олиб бориляпти. Бу нашрларни ўқиб, бир қанча авлодлар олам-олам завққа тўлмоқда, уларда ўзига хос эстетик давоми…