Барча муридлар Маккадан чиқиб, Рум сари йўлга равона бўлдилар. Хато қилганларини англаб, ҳақдаргоҳига зору нола қилиб, узр сўрардилар. Шу тахлит ҳар бири қирқкеча-кундуз мақомдан бош тортмай, дуо қилдилар, шафоат тиладилар. Яшил кийим кийиб юрган муридлар энди мотам тутиб, кўк либосларни давоми…
Шайх Санъоннинг муридлари нима қилишларини билмай ҳайрон қолдилар. Шайхнинг шайдо ва ошиқлигини, тарсо қизи учун тарсолар динига кириб, мусулмонликни тарк этганини кўриб, унинг ёнидан кетдилар, ғамгин ва дилтанг бўлиб, аттанг-афсус деб шайхдан юз ўгирдилар. Муридлар орасида шайхга яқин бир киши давоми…
Шайх Санъон ўз замонасининг пири муршиди эди. Илму ирфон, каромату кашфда ягона эди. Унинг камоли ҳақида сўз айтиш ортиқча, чунки Макканинг ўзида эллик йил шайхлик қилганди, тўрт юзта муриди бор эдики, ҳар бири тариқатда бир ёрқин сиймо эди. Аммо ўзи давоми…
Жаҳонгир Искандар бир кун бир мамлакатга элчилар юбормоқчи бўлди. Бир неча одамга бир хил кийим кийдирди ва ўзи ҳам ўшаларнинг либосидан кийиб олдида, элчиларга қўшилиб жўнади. Ўша мамлакат одамларидан-ҳеч ким Искандарни кўрмаган эди, агар бирортаси мен Искандарман деса ҳам ҳеч давоми…
Ҳусну жамолда тенгсиз бир подшоҳ бор эди. Гўё юзида илоҳий руҳ акс этгандай эди. Тонг унинг юзидан бир шуъла, муқаддас хушбўйликлар эса унинг ҳузури боғидан эсган бир шабада. Оламнинг гўзаллиги, нафосати унинг асроридан бир саҳифа, зеболигу дилбарликда унинг дийдоридан бир давоми…
Бир кишининг бир қутичада олтини бор эди, уни яшириб, ҳеч кимга айтмай ўлиб кетди. Бир йилдан кейин ўғли уни тушида кўрди: «Сурати сичқонга ўхшарди, кўзлари эса тўла ёш эди. Олтини яширилган жойнинг агрофида сичқон каби гир айланарди. Фарзанди ундан: «Бу давоми…
Қалб кўзи очиқ бир одам денгиз қирғоғига келди. Деди: – Эй денгиз, нега сувингнинг ранги кўк, нега мотам кийимини кийдинг, остингда олов бўлмаса ҳам, қайнаб турасан? Денгиз бу эзгу фикрли одамга жавоб бериб деди: – Дўст фироқида изтиробу мотамдаман. Номардлигимдан, давоми…
Бир олийнасаб подшоҳ бир чиройли қулга ошиқ бўлиб қолди. Шунчалик ошиқ бўлдики, ул қулсиз бир дам ўтиролмас ёки дам ололмасди. Бу қулни бошқалардан ажратиб, ясантириб қўйган эди ва ундан кўзини узолмасди. Шоҳ агар қасрда ўқ отиш билан шуғулланса, у қул давоми…
Савоб йўлида юрадиган пок ниятли бир одам бор эди. Бир кеча у султон Маҳмудни тушида кўрди. Султонга деди: – Эй яхши ишларни амалга оширган подшоҳ, дорулқарор-бақо дунёсида аҳволинг нечук? Деди: – Мени қийнама, жонимнинг қонини тўкма, яхшиси гапирма, бу ер давоми…
Фарангистонлик файласуф, риёзатчи, тиббиётшунос олим ва услубий назариётчи Рене Декарт Турен музофотининг Лаэ шаҳарчасида дворян оиласида дунёга келди. 1606 йилнинг баҳорида отаси Декартни Ла-Флешдаги диний коллежга ўқишга жўнатади. 1618 йилда Декарт Голландияга жўнайди ва ўз хоҳиши билан армияга ёлланиб, испан-австрия давоми…