Мен кўзга кўринган, ёши қирқлар атрофидаги бир асаб касалликлари шифокори билан танишман. У анчадан буён ўз касбига хос турли касалликдаги ҳолатларни синчковлик билан ўрганиб келмоқда. Ҳозир шу мавзуда талайгина аниқ маълумотларни йиғиб ҳам қўйган. Мен у билан бир танишимнинг уйида давоми…
У якшанба куни шунақа зерикдики, охир-оқибат биронта қиз билан танишишга аҳд қилди. Газета таҳририятига борди ва эълонлар бўлимига қуйидагича мазмундаги хат қолдирди:“Ёш йигит, йигирма уч ёшда, бўйи-басти юз етмиш сантиметрдан баланд! Ўзи тенги қиз билан танишишни истайди. Ягона нуқсони: якшанба давоми…
Дагомея*да бир ўғил чақалоқ дунёга келди. Валиаҳд шаҳзодани Маду деб отасининг, яъни Дагомея қиролининг исми билан аташди. Қирол Маду жуда давлатманд киши бўлиб, унинг қўл остида ҳашаматли сарой, кўп сонли кучли қўшин, жанг ва ов қилиш учун ўргатилган филлар бор давоми…
Чол ўлган эди. Чунки анча вақтлардан буён чолнинг катта кўзойнаги токчада турар, унинг ўнг кўзига тушган дарз кундан кунга катталашиб борарди. Кампир – Ҳамдам учун бу ҳодисанинг юз беришига ишониш унчалик ҳам қийин эмас эди. Чунки акс ҳолда деворга чирмалиб давоми…
Дунёда бир нодон бўлган экан.Шу нодон узоқ вақт давру даврон сурибди, бироқ у тез орада одамлар ҳамма ерда уни калтафаҳм, пайтавақулоқ деб аташларини билиб қолибди.Бундан нодон қаттиқ изтиробга тушибди ва бу кўнгилсиз гапларга чек қўйишга бел боғлабди.Хўп ўйлабди, ниҳоят, унинг давоми…
Петрарка Франческо (Francesco Petrarca; 1304.20.7, Ареццо — 1374.19.7, Аркуа, Падуя шахри яқинида) — итальян шоири, итальян адабий тилининг асосчиларидан бири, файласуф. Монпелье (1316), Болонья (1320) университетларида хуқуқшуносликдан таълим олган. 1326 йил Авиньонга кўчиб бориб, диний рутбани қабул қилган ва олий давоми…
Мен у билан кеча танишдим. У деҳқон, бироқ бош кийимини ечса ҳам, гўё соясидан ҳеч халос бўлолмагандек қовоғи очилмай турадиганлар тоифасидан. Бош деганлари ҳам ўша жонсабил шляпа билан қапишиб, худди бир бутун бўлиб кетгандай эди. Башара… бу башарага тикилиб туриб, давоми…
Ўлгудай чарчадим. Шу охирги йиллар ичида ёмон чарчаб кетдим. Анча вақтдан бери тириклик ҳамда биз ўлим деб атовчи сўнгсиз зулмат тўғрисидаги китобларни ўрганиш билан бандман. Субҳи саҳардан бошлаб ўша китобларим томон ошиқаман, бутун кун бўйи ҳам, қуёш авжи тиғ отган давоми…
Ё, тавба, мен уни танидим, унинг ўзи, худди ўзи. Дастлаб унга ўхшатдим. Овозини эшитгандан сўнг: “Ўша-ку”, — дедим. Яна ҳам бунга амин бўлиш учун Мамбетуллонинг қулоғига шивирлаб: “Бу одам ким эди, исми эсимга келмаяпти?” — деб сўрадим. — Бу киши давоми…
Бир киши ишдан ҳориб, жиғибийрони чиққан ҳолда ярим кечаси уйига келди. Эшик остонасида 5 яшарлик ўғли уни кутиб турарди.— Ота, сиздан бир нарсани сўрасам майлими? — савол берди бола.— Майли, нимани сўрамоқчисан?— Отажон, бир соатда қанча пул топасиз?— Бу сенинг давоми…