Жалолиддин Румий (جلالالدین محمد بلخی) — жаҳон адабиётининг муаззам сиймоларидан бири. У ўзидан кейинги Шарқ ва Ғарб сўз санъатига катта таъсир ўтказди. Ҳофиз Шерозий, Абдураҳмон Жомий, Алишер Навоий, Мирзо Абдулқодир Бедил каби буюк сўз усталари Мавлонони ўзларига устоз деб билишган. давоми…
Маҳсатий Ганжавий (مهستی گنجوی – 1098 – ХII аср ўрталари) – форс шоираси. Мусулмон шеъриятининг ёқин намоёндаларидан бири. Маҳсатий (“Моҳ асти” – “Ойсан” дегани) фазлу камол соҳибаси бўлиб, тарихий манбалар унинг илмпарвар хонадонда туғилгани, мукаммал таҳсил кўргани, истеъдодли рубоийнавис бўлиб давоми…
Мирзо Абдулқодир Бедил (عبدالقادر بیدل) — қиёси йўқ шоир, мутафаккир ва жамиятшунос олим, ўзига хос файласуфона қарашлар соҳиби бўлган инсондир. Асли Шаҳрисабзнинг барлос уруғидан бўлган шоирнинг ота-боболари Ҳиндистонга кўчиб бориб, ўша ерда турғун яшаб қолишган. Ҳиндистоннинг Азимобод шаҳри яқинидаги Патнада давоми…
Ўзининг беқиёс ижоди билан урду адабий тилига асос солган ва ҳинд шеъриятининг мумтоз даврини якунлаган, ҳам Покистон, ҳам Хлндистоннинг фахру ғурурига, ҳар икки миллатнинг тимсолига айланиб кетган оташнафас шоир Мирзо Асадуллохон Ғолиб (مرزا اسد اللہ خان غالب) асли туркистонлик — давоми…
Мазмунан бой ва теран, шаклан пишиқ ва гўзал фалсафий рубоийлари туфайли «Хоразм Хайёми» номи билан шуҳрат қозонган бу улуғ инсон Паҳлавон Маҳмуд, Пурёрвалий (پوریا ی ولی) деб довруғ таратган ҳассос шоир, енгилмас паҳлавон ва машҳур авлиёдир. Эрон, Ҳинд каби кўплаб давоми…
Машҳур форс-тожик шоири, адиби ва мутафаккири Муслиҳиддин Саъдий Шерозий (سعدی شیرازی) 1203 йили Шероз шаҳрида туғилган. Отаси Шероз отабеги Саъд бинни Зангийнинг мулозимларидан бўлган. Лекин у 10—11 ёшларида отадан етим қолади. Сарой томонидан нафақа тайинланган бўлса-да, оиланинг моддий аҳволи оғир давоми…
Улуғ файласуф, шоир, мунажжим, математик ва табиб бўлган Ғиёсиддин Абулфатҳ Умар ибн Иброҳим Хайём Нишопурий (عُمَر خَیّام نیشابوری) Эроннинг Нишопур шаҳрида туғилган. Аниқ фанлар соҳасида ўз даврининг ягонаси бўлган олим томонидан тузилган тақвим, манбаларнинг якдиллик билан гувоҳлик беришича, амалдаги Григориан давоми…
Буюк сўфий, “Пири Ҳирот”, “Шайхул машойих”, “Шайхул Ислом” номлари билан машҳур бўлган аллома Абу Исмоил Абдуллоҳ Ансорий (عبد الله الأنصاري) 1006 йилда Ҳиротда дунёга келган. У машҳур сўфий Абул Ҳасан Ҳарақонийнинг шогирдидир. Абдуллоҳ Ансорий араб ва форс тилларида тасаввуфга оид давоми…
Оташзабон шоира Зебуннисо (زیبالنسا مخفی) 1639 йилда Ҳиндистоннинг Деҳли шаҳрида дунёга келган.У улуғ ўзбек шоири ва давлат арбоби Бобур мирзонинг чевараси Абузафар Муҳиддин Аврангзебнинг қизидир. Зебуннисо болалигида ўз даврининг таниқли олимларидан бўлмиш Муҳаммад Ашраф Исфаҳонийдан адабиёт,санъат,мусиқа ва бошқа дунёвий билимлардан давоми…
201. Телефон кашфиётчиси Александр Белл онаси ва хотинига бирон марта ҳам қўнғироқ қилмаган. Нима учун? Жавоб: Улар кар бўлишган. 202. Дунёдаги тилларнинг аксариятида у “М” ҳарфи билан бошланади. Бу қайси сўз бўлиши мумкин? Жавоб: Она. 203. 1. Нью Йорк, АҚШ 468 давоми…