“Энг гўзал ҳикоятлар-2” танловига Юляни мактабга беришмоқчи бўлишди. Қизалоқ ўқишни бошлаши мумкинлигини текшириш учун у тест топшириши керак эди. — Оддий нарсалардан бошлаймиз, — деди руҳшунос ва вазадаги мумдан ясалган меваларни олиб стол устига қўйди, — Олма, нок, апельсин, шафтоли. давоми…
I …Бизга унинг ўзидан аввал довруғи етиб келди. Ваҳоланки, елкасига ортилаётган юк вазни кундан-кунга ошаётгандай тобора қадди букчайиб бораётган, кўзлари аланг-жаланг қила бошлаган, ҳаттоки котибасига буйруқ берганида ҳам овозидаги ваҳм аралаш титроқни яшира олмай қолган шўрлик раҳбаримиз ҳали ўз курсисида давоми…
“Энг гўзал ҳикоятлар-2” танловига У илмни то насибасини олгунигача излади. Шайх унга ва уни дўстларига: “Инсонлардан баландда бўлманглар, албатта олим модомики қўлини дунё матоҳларига чўзар экан, унда яхшилик йўқдир. Ҳаммангиз боринг ва отангизни касби билан шуғулланинг, бунда Аллоҳдан тақво қилинг”, давоми…
1910 йилнинг 23 мартида Япония пойтахти Токио шаҳрида Куросавалар оиласида саккизинчи фарзанд – Акира дунёга келди. Ёшлигиданоқ унинг нафосатга иштиёқи баланд эди. Мактабнинг бошланғич синфида ўқиш баробарида, рассомлик санъати билан жиддий шуғуллана бошлайди. Акира у пайтларда асосан ғарб рассомчилиги соҳасида давоми…
“Энг гўзал ҳикоятлар-2” танловига Шаҳарлараро автобус бекатига яқин минорадан таралган муқаддас чорлов қулоқлардан кириб, кўнгилларга тараларди. Абдуллоҳ рўзасини очди-ю, шошилганча Мерседес автобусининг орқа эшигидан ичкари кирди. Қўлидаги кичкина сумкани орқа ўриндиққа қўйиб, пастга тушди. Жомадонларни юкхонага жойлаётган ёрдамчи томон юрди. давоми…
Жабдуқдўз Антип Калачников одамлардаги куюнчаклик ва меҳрибонликни қадрларди. Ҳар қалай, кайфияти соз дамларнинг бирида уйда хотинига мулойимлик билан гап қотди: – Марфа, филдай аёлсан-у, миянг ишламайди-да. – Ҳи, нимага энди? – Нимагаки… Нимани хоҳлайсан ўзи? Сенга қолса, кечаю кундуз тикаверсам, давоми…
Ўзбек миллий академик драма театри спектакли Салоҳиддин Сирожиддинов асари
“Энг гўзал ҳикоятлар-2” танловига Машҳур имоми Аъзам Абу Ҳанифанинг ёшлик йиллари эди. У вақтда Аллоҳга ишонмаган, яратиқлар ўзи пайдо бўлиб қолганини иддао қиладиган бир одам бор эди. Бу одам борган ерида сув ҳақида тортишар, баҳслашарди. У бир куни Куфа шаҳрига давоми…
Атоқли адабиётшунос Иброҳим Ғафуров ва Ўзбекистон халқ шоири Ойдин Ҳожиевалар ҳаёти ва ижодига бир назар Сада қайрағочдошлар оиласига мансуб кўркам дарахт бўлиб, унинг соф ҳавога бой соясида камида саксон чоғлик одам кўксини тўлдириб нафас олиши, яйраб ҳордиқ чиқариши, дилтортар суҳбатлардан давоми…
Ғам инсонни камолот чўққисидан қулатади. Спиноза I Мен барвақт уйғонаман. Ҳали тонг отмаган. Кўзимни очмасдан, яна уйқунинг теран тубига ғарқ бўлгим келади, аммо уриниш беҳуда. Худди қандайдир қайғули ва ночор кўринишдаги қирғоққа келиб қолгандек бўламан, бамисли алағ-чалағ туш кўраётганга ўхшайман. давоми…