Abdulla Qahhor. Anor (hikoya)

Uylar to‘la non, och-nahorim bolam, Ariqlar to‘la suv, tashnai zorim bolam. O‘tmishdan Turobjon eshikdan hovliqib kirar ekan, qalami yaktagining yengi zulfinga ilinib tirsakkacha yirtildi. Uning shashti qaytdi. Jo‘xori tuyayotgan xotini uning qo‘lidagi tugunchani ko‘rib, kelisopni kelining ustiga qo‘ya chopdi. Keli davomi…

Abdulla Qahhor. Nutq (feleton)

“Keng eshituvchilar ommasiga mo‘ljallangan” notiqlardan biri ishdan qaytib kelganida xotini bo‘yniga osilib, ko‘ziga yosh oldi.– Siz meni yaxshi ko‘rmaysiz… Turmushimizdan xursand emassiz… Shu soatgacha, shu minutgacha kutdim, bir og‘iz aytmadingizki, bir yostiqqa bosh qo‘yganimizga bir yil bo‘ldi…Notiq haqiqatdan buni unutgan davomi…

Abdulla Qahhor. O‘g‘ri (hikoya)

Otning o‘limi itning bayrami.MaqolKampir tong qorong‘isida xamir qilgani turib ho‘kizidan xabar oldi. O!.. Ho‘kiz yo‘q, og‘il ko‘cha tomondan teshilgan… Dehqonning uyi kuysa kuysin, ho‘kizi yo‘qolmasin. Bir qop somon, o‘n-o‘n beshta xoda, bir arava qamish—uy, ho‘kiz topish uchun necha zamonlar qozonni davomi…

Abdulla Qahhor. O‘jar (hikoya)

Ul tuta ot quyrug‘indan, «bo‘l uzun soch» deb qo‘ya, «Tek nega boshda tugul?» Tanqidga muhtoj deb qo‘ya.A. To‘qayQutbiddinovga ovchi oshnasi ikkita tustovuq in’om qildi. Tustovuqlar tozalanib, tuzlanayotganda Qutbiddinovning fe’li aynidi, ya’ni bironta shinavanda ulfat bilan birpas dilkashlik qilg‘usi keldi. Unint davomi…

Abdulla Qahhor. Jonfig‘on (hikoya)

Jonfig‘onni tanisangiz kerak – o‘sha, o‘tgan yil bahorda mast bo‘lib, ko‘chadan o‘tgan odamga “hozir aytasan: boshimni qaysi devorga urib yoray”, deb yopishgan, keyin soqoliga o‘zi o‘t qo‘yib, gugurt chiqarganni so‘kkan kishi.Kecha shuning uyidan xotin kishining achchiq-achchiq yig‘lagan tovushi eshitiddi. Jonfig‘on davomi…

Abdulla Qahhor. San’atkor (hikoya)

Kontsert odatdagicha «navbatdagi nomeramizda… Kelganlaringga rahmat, o‘rtoqlar» bilan tamom bo‘ldi. Nomi chiqqan ashulachi — san’atkordan boshqa hamma xursand bo‘lib tarqaldi. San’atkor tajang edi: tanaffus vaqgida zalga chiqqan edi, bir traktorchi uni savodsizlikda aybladi. Traktorchi tanqid qilganiga san’atkor asti chiday olmas davomi…

Abdulla Qahhor. Mahalla (hikoya)

Inson bilan tiriqdir inson, Muhabbatdan hayotning boshi. Odamzodga baxsh etadi jon, Odamlarning mehr quyoshi.Erkin Vohidov Rohat buvi kattakon qora pechkaning eshigini ochib oyog‘ini tovlayotgan edi, deraza ostida ko‘zoynak taqib nevarasining yirtilgan kitobini yelimlayotgan choli urishib berdi:— Seni pechkaga o‘rgatib bo‘lmadi-bo‘lmadi… davomi…