Кичик ўғил Айвон.Устунлар вақт ўтиши билан тўқ жигарранг-қорамтир тус олиб, узунасига ёрилган. Баъзи ёриқларида майда чумолилар ўрмалашади. Каттароқ бир ёриққа сариқ арилар ин қурган. Улар кўп эмас, саккизта ёки тўққизта. Эрталаб ҳали ҳавода нам кўп маҳали ғуж бўлиб турадилар, қанотлари давоми…
Бу ўртада ким ёмон десангиз — Бердибой ёмон! Бердибой бемеҳр, Бердибой отабезори, онабезори, Бердибой укаларини хушламайди, уларга ёв, ота уйидан ҳам қочгани қочган — ёмон-да Бердибой! Номи ёмонга чиққан. Азалдан. Эскилик сарқити у. «Ҳой, шошманглар, биродарлар, унчалик эмасдир-ов, нима, энаси давоми…
Харбий хизматдан қайтган Рустам икки ой бадалида ҳам бирор ишни кетидан тушмади. У ишни бундай деб, бу ишни ундай деб, далада кетмон чопишга эса бўйни ёр бермай юрганида қишлоғига илон овловчилар кўноқ бўлишди. Шуларнинг юмуши унга бир оз маъқул кўринди-ю, давоми…
Ўқиган хабарига ишониб-ишонолмай, Шоир, кўлида газета, бир мудцат ҳайронсираб қолди: бунга ишонмаслик — ғирт мутаассиблик бўлар… Шу асно, хаёлида ўтмиш бир хотирот ҳам ғужғон ўйнайвериб, баттар донг қотди: ёпирай!.. Демак, ҳаммаси рост экан-да!.. Кейин, тўшакка чўзилиб, такроран хабарга кўз югуртира давоми…
Муҳаббат эрини уйғотмоқчи бўлиб уйга кирди-ю, мириқиб ухлаётганини кўриб фикридан қайтди. Ширин уйқусини бузгиси келмади. Астагина стулга ўтирди. Бахтиёр худди ёш боладек пиш-пиш қилиб беозор ухларди. Унинг ораси очиқ қалин қошлари пирпираб қўяди. Муҳаббат эрининг қошларига термулиб, ўйлади: «Мунча ораси давоми…
Ҳалигина томчилаб турган ёмғир челаклаб қуймоқда.Хуфтон яқин: элас-элас қоронғилик чўкаётир…Қошлари ўртасига тугун тушган Зайниддин мовий «Нексия»сини шитоб ҳайдаб борарди. Хаёлида гоҳо тим қора кўзлари жиққа ёшга тўлган Наима гавдаланар ва кўкси сим-сим ачишар эди.Асли сабру қарори чириган арқон каби ногаҳон давоми…
Уларни топишганига унча кўп бўлгани йўқ. Чарвоннинг қантари оғиб, залворли заминнинг ботинидаги ваража юзага уриб, қари кутган ерлардан терлаган тўриқнинг сафисидан чикқан ҳовур каби енгил буғ кўтарила бошлаган кезларда иккови икки дарада яшарди. Қаҳратон чилласининг бош-адоғи совуқ бирор тарафга силжимади. давоми…
— Одамда бир оз фаросат бўлса экан, — мийиғида кулиб деди Келдиев даврадагиларга бир-бир кўз ташлаб, телевизорга имо қилганча. — Эътибор бердингларми, «не жафолар чекмадим бир бевафо дилдор учун!» деб ашула айтяпти. Афтидан, шу йигит не жафолар чеккан кишига ўхшайдими?! давоми…
Болтабой ярим кечаси ётган жойида кўзларини очди-ю, бир зум ҳеч нарса тушунмай, анграйиб қолди. Икки укаси эрон гилами устида маст одамлардай бесўнақай ҳолатда думалаб ётишар, бутун айвон худди даҳшатли зилзила юз бергандай ағдар-тўнтар қилиб ташланган эди. Шунда кеча тунда бўлиб давоми…
Ҳожи ота шериклари билан наҳор ошидан чиқиб, келган жойларининг бундоқ режасини олса, кампири даволанаётган касалхона жуда яқин экан. Кампири тушмагур кўргани бораман деса, нуқул унамайди. «Уялармиш. Тавба, у узатилмаган қиз-у, мен уйланмаган йигитмидим, одамлардан уялиб. Гапини қаранглар».Отанинг шўхлиги тутди. Мошинадан давоми…