Бир бор экан, бир йўқ экан, ўтган замонда бир кампир бор экан. У кампир бўз тўқиб тирикчилик қилар экан. У доим “Ҳар ким қилса, ўзига” деб юрар экан. Ҳатто бўз тўқиб ўтирганда ҳам шу гапни такрорлайверар экан. Қўни-қўшнилари бу кампирни давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир бой ўтган экан. У бойнинг кайф-сафога берилган, эрка бир ўғли бор экан. Отаси қариб, ўладиган вақтида ўғлини ёнига чақирибди-да:— Ёлғиз бола — “ялмоғиз бола” деган эканлар. Сен ҳеч ўнгланмадинг. Тириклигимда сени давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, тулки, бақа ва каналар дўст тутинишган экан. Улар сафарга отланишибди. У зоқ йўл юришибди. Йўлда бир тўп буғдой топиб олишибди. Учови ҳам “мен оламан” деб талашиб, жанжаллашиб қолишибди. Шунда кана:— Менда бир таклиф бор, давоми…

Икки дўст бир кун туз конига бориш учун сафарга чиқишибди. Қайтишда дарё бўйида келаётган эканлар, бир гужумни кўриб қолибдилар. Бу гужум юм-юмалоқ, жуда ҳам чиройли, худди қайчи билан қирқиб, текислаб қўйгандай экан. Улардан бири:— Бу гужумни ким бундай чиройли қилиб давоми…

Ўтган замонда бир золим, қонхўр хон бўлган экан. Хоннинг қирқ хотини бўлиб, битта ҳам фарзанд кўрмаган экан. Хон умрининг охирида энг кичик хотинидан бир ўғил кўрибди.Кундан кун, ойдан ой, йилдан йил ўтибди. Ўғли ўсиб улғайибди, қомати келишган, ақли расо, раҳмдил давоми…

Қадим замонда бир одам бор экан. У ёлғиз ўзи иш ахтариб йўлга тушибди. Йўлда бир одам учраб қолибди, унга:— Йўл бўлсин, ошна, — дебди.— Худо берса, мўл бўлсин, — деб жавоб берибди у.— Яхши бўлди, энди иккимиз дўст бўламиз, — давоми…

Икки дўст ўрмонда кетаётган экан, тўсатдан олдиларидан бир айиқ чиқиб қолибди ва уларга ҳамла қилибди. Улардан бири тезда қочиб кетибди-да, яшириниб олибди. Иккинчиси эса қочишга улгуролмай қолибди, шунда ерга ётиб, ўзини ўликка ўхшатиб, ҳаракатсиз ётаверибди. Айиқ унинг ёнига келиб, ҳамма давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, битта бой савдогар билан битта камбағал савдогар бўлган экан. Улар жуда қалин дўст эканлар. Камбағал савдогар узоқ сафарга савдо важи билан кетмоқчи бўлибди. Қимматбаҳо темир буюмларини бой савдогар дўстиникида қолдирибди.Бир қанча вақт ўтгач, камбағал давоми…

Бир куни Олмахон дарахтдан-дарахтга сакраётиб, ботқоққа тушиб кетибди. Қанча зўр бериб уринса ҳам, ботқоқдан чиқиб кета олмабди. Бечора олмахон йиғлаб-йиғлаб ёрдамга чақира бошлабди. Какку қуш олмахоннинг ботқоқда ётганини кўриб, қандай ёрдам беришни билмай, каккулаб қараб тураверибди.Шу пайт шовқин-суронни эшитиб, лайлак давоми…

Ўтган замонда Ясар мамлакати подшосига қарашли чўллардан бир гуруҳ карвон ўтиб келаётган экан. Жазирамада ҳолдан тойган кишилар кечки салқинда бир оз дам олмоқчи бўлиб тўхташибди. Чўлда сичқонлар кўп экан. Шу куни сичқонларнинг маликаси ўртоқлари билан карвон тўхтаган жойда ўйнаб юрган давоми…