Мавлоно Исҳоқ (XIV аср)

* * *

Назар қил бизга бир соат, аё маҳбуби руҳоний,
Анингтек бизни хуш кўрким, бекансун аҳли рух они.

Кўзумнинг бобаки ичра хаёлинг нақш эрур мутлақ,
Яна ақлим сенинг ҳуснунг тангирғаб фикри ҳайрони.

Занахдонинг қудуғинда кўнгул Искандари толиб,
Ажабтур анда бўлмаса Хизрнинг оби ҳайвони.

Бошимни овчима олдим, фироқинг мавжина туштум,
Етур васлинг кемисинким, эришти Нуҳ тўфони.

Кўрарман ҳар кеча тушта қаро зулфингни занжиртек,
Не келтургай бу бошимға ажаб ул туш паришони.

Манимтек неча ошиқлар сенинг ҳуснинг хаёлинда,
Боши ёстуққа тегмагай, тўшак ҳам кўрмагай ёни.

Замона хўблари даъво қилурлар ҳусн мулкинда,
Кел, эй Исхоқ мискиннинг улуста инжа султони.