Ёқутхон Акрамова 1955 йили Наманган шаҳрида туғилган. 1972 йили Тошкентдаги 106-мактабни, сўнг 1977 йили ТошДУнинг журналистика факультетини тугатган.
Ёқутхон Акрамованинг 1986 йили «Менинг чинни каптарим» ҳикоялар ва қиссалар китоби, шунингдек, бир неча коллектив тўпламларда қатор ҳикоялари, «Ғаройиб учрашув» қиссаси босилган.
Фақат ёруғдагина соя кўринади… Нурли кунлар эди унда. Иккови бир-бирини еру кўкка ишонишмасди. Ажиб оҳанглар сарчашмаси бўлмиш болалиги ўз ўрнини ўсмирликка бўшатиш арафасида эди. Билмайди, не сабаб фақат уни кўргиси, фақат уни дегиси келади. Кеча-кундуз уни ўйлайди. Шу ажиб тароватли, давоми…
Яна бошланди… Аъзойи баданида титроқ уйғониб, тўлқиндек тарқалиб борар, юраги гурсиллаб урарди.— Болам, болажоним! — Сочлари ёйиқ, рангпар аёл ўз ҳайқириғидан ўзи чўчиб бурчакка сакраб тушди. Шу заҳоти жим қолди. Тиззаларини маҳкам қучоқлаганча жимиб қолди. Кўзи эса олазарак, бесаранжом. Нигоҳи давоми…
1. Бегоналар қайнаган замин Ташқарида ҳамма нотаниш. Қуёш, ечинишга ечиниб қўйиб, энди уятидан донг қотган яланғоч дарахтлар, оғир асфалтдан бичилган кафани ичида зил кетаётган йўл, тўққиз қаватли бинонинг ҳар бир катагида урчиётган сувараклару ертўлани сув босганига қарамай, яна янги жиҳозни давоми…