Шодиқул Ҳамро 1965 йил 13 октябрда Қашкадарё вилоятининг Шаҳрисабз туманида туғилган. ТошДУнинг журналистика факултетини тамомлаган (1989). «Суратдаги аёл» (1994), «Карвон қўнғироғи» (1999), «Қора кун» (1996), «Қақнус қанотидаги умр» (2005) каби ҳикоя ва қиссалар тўпламлари нашр этилган.
Мен айни дамдаги аҳвол-руҳиям, хаёлимни банд этиб олган ўй-фикрлар, юрагимни жунбишга солаётган туйғуларни ошкор этсам, эҳтимол, кимгадир ўта бачкана ва эриш туюлиши, ҳатто кимдир қариб мияси суюлиб қолиб, оғзига келганини валдираяпти, дея устимдан масхаралаб кулиши ҳам мумкин. Тўғрида, ёши бир жойга давоми…
У менинг тўнғич фарзандим, кўзимнинг оқу қораси эди: унинг бу кўҳна дунёга келиши, илк марта гўё она қорнидаги тафтли ва оромбахш ҳаёти бузилганидан кўнгли қаттиқ озор чеккандек, дафъатан чинқириб йиғлаб юбориши жисму жуссамдаги мудроқ тортган туйғуларимни бирдан жунбушга келтирган, тушкун давоми…
Юзингда доғ кўрдим, муборак бўлсин…Уйқудаги алаҳсирашдан. Шаҳарнинг кун чиқиш тарафида жойлашган мўъжазгина ҳовлида ижарада яшай бошлаганимнинг иккинчи йили ёз арафаларида уй бекаси — камсуқум, одамови бева кампир туйқусдан қазо қилиб қолди. Кампир кечаси ўзининг ҳовли четидаги ҳужрасида оламдан ўтган, аммо давоми…
Ҳовлимиздан оқиб ўтадиган ариқ лабидаги бу дарахт қишлоғимизда ягона ҳисобланарди. Дарахтнинг бўйи уйимиз томи билан тенг эди. У энига унча тарвақайлаб кетмаган, худди буталгандай қадди тик, танаси ва шохлари эса раҳматли бобомнинг ҳассасидай сипсиллиқ эди. Дарахтнинг кишини ҳайратга соладиган бир давоми…