Салим Ашур 1964 йил 16 декабрда Тожикистон Республикасининг Қўрғонтепа вилояти Қўрғонтепа туманида деҳқон оиласида туғилди. Салим Ашурнинг ота-онаси Сурхондарё вилоятининг Қизириқ туманига кўчиб ўтади ва Салимнинг болалик ҳамда ўсмирлик йиллари Қизириқ чўлларида кечади. У 1982 йили шу ердаги ўрта мактабни тугатиб, Тошкент Давлат университетининг журналистика факултетига ўқишга киради ва уни 1989 йилда тугатади.Унинг илк шеърлари 6-синфда ўқиётган кезларида туман газетасида босилади. Республика матбуотида эса шоирнинг биринчи шеъри 1979 йили «Гулхан» журналида чоп этилган.Салим 1990-1994 йиллари «Саодат» журналида, 1994-1996 йиллари эса «Ўзбекистон овози» газетасида ишлайди. Ҳозир у «Туркистон» газетасида бош муҳаррир бўлиб ишламоқда.Салим Ашур ўз ижоди билан республика матбуотида мунтазам қатнашиб, шеърлари қатор жамоа тўпламларида чоп этилади. 1994 йили шоирнинг «Яшил гиёҳ» ва «Атиргул» каби шеърий китоблари нашр этилади. Шунингдек, «Аталган кунлар» (2004), «Сенсиз» (2005), «Дарз» (2005) тўпламлари нашр этилди. У бир қатор шеърий ва насрий таржималари билан ҳам ўқувчи эътиборини қозонган.
Воҳид ярим соат олдин ишини тугаллаб, кўчага чиқди.Трамвайда бораркан, очиқ ойнадан баҳор ҳавоси юзига урилар, кун бўйи михланиб қоғоз титкилаганидан димиққан юраги қафасдан озод бўлган қушдек яйраб, потирлар эди. Кунлик иш мажбуриятидан қутулганига бир енгил тортган бўлса, атрофни кузатиб, кўклам давоми…
Баҳром компютерни ўчиришга шайланаркан, нохос телефон устма-уст жиринглаб қолди.У кун давомида қўнғироқлардан безиб қолар, ҳар гал телефоннинг «варажаси» тутганда ток ургандек сесканиб кетарди. Ҳозир юраги дукурлаб гўшакни кўтараркан, биринчи ўринбосар дағал овозда дўриллади:– Ходимларнинг бир кунлик ҳисоботини, эртанги иш планини давоми…