Ориф Ҳожи 1966 йилнинг 22 мартида таваллуд топган. Ўн етти ёшдан бугунги кунгача Самарқанд шаҳрида яшайди. Унинг “Банди руҳ” (1994й.), “Озод руҳ” (1994й.), “Янги оҳанглар” (2001й.), “Самарқанд сайқали” (2007й.), “Қирқ ҳадис ва бир ривоят” (2008й.), “Оналар оёғи остида жаннат” (2011й.), “Ишқ йўли” (2012 й.) номли шеърий, “Оппоққина қушгинам” (2009й.), “Оқ тулпор” (2010й.) номли ҳикоялар тўпламлари чоп этилган.“Белый скакун” номли ҳикоялар тўплами, “Что оставим другим” номли шеърий тўплами рус тилида нашрга тайёрланмоқда.Ориф Ҳожи бадиий таржима билан ҳам шуғулланади. Теодор Драйзер, Луи Вилкенс Фримен, Александр Бондар каби жаҳон адабиётининг таниқли намояндалари ҳикояларини рус тилидан, Болта Ортиқзоданинг “Самарқанд Юсуфи” қиссасини, Асадулло Шукуровнинг “Тақдир тегирмони” ҳикоялар тўпламини тожик тилидан, Кенесбой Каримовнинг бир қатор шеърларини қорақалпоқ тилидан таржима қилиб, нашр эттирди.
Уни менга бедана деб тақдим этдилар. Қимматбаҳо ликобчада бутларини беданавор тарвайтириб ётган чумчуқ ҳол тили билан арзи ҳол қилди. – Эй одамзод, сабр қилиб менга тиш урмай турсанг, ўз тарихимни айтиб берар эдим. Унинг кутилмаган бу фарёдини эшитиб, розилик маъносида давоми…
Кузнинг илиқ кунларидан бири. Тонг пайти. Атроф-жавонибда эрта тонгда енгилгина ёғиб ўтган ёмғирнинг ёқимли ҳиди. Саодат ая уйи деразасидан ташқарини томоша қилиб тураркан, исқиртгина кийинган, кир рўмоли остида ҳурпайиб ва йилтиллаб кўриниб турган сочлари кишининг кўнглини беҳузур қилар даражадаги лўли давоми…
Ёлғиз қушни, ирим қилиб, отмас мерганлар… Халқ достонидан. Мустафо севиб уйланди. Ҳарбий хизматдан елкалари тўлишиб, мускуллари шишиб қайроқдек йигит бўлиб қайтдию қишлоққизларини бирма-бир назардан ўтказа бошлади. Унинг лочин кўзлари шу йил ўнинчини тугатган Гулюзда тўхтади. Гулюз сулув қиз. Ўртабўй. Тўлишган давоми…