O‘ktam Mirzayor 1956 yilda tug‘ilgan. O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi. “Ogoh ko‘ngil”, “Yaxshi kunlar quvonchi”, “Sog‘inch daftari” deb nomlangan to‘plamlar muallifi. O‘ktam Mirzayor ayni paytda «Hurriyat» gazetasining muharriri vazifasida xizmat qilmoqda.
Keyingi paytda Xolov o‘z familiyasi haqida ko‘p o‘ylaydi. Shu paytgacha e’tibor bermagan ekan. Bunga hamxonasi – Shohidaning shamasi sabab bo‘ldi. Shu desangiz, yuzidagi chaqaloq tirnog‘iday xolga qo‘li beixtiyor borib kelaveradigan bo‘lib qoldi. Bir gal suhbatlashib turishganida Shohida qo‘lini deyarli uning davomi…
1 Qishloqda eri haqida urchib qolgan uzunquloq gaplar yodiga tushdi deguncha Xadicha tutaqa boshlaydi. “O‘z ko‘zim bilan ko‘rsaydim juvonmargni…” Uni jilovlab turgan istihola mana shu. Ammo… shu kunlarda xayolida eri bilan o‘sha noma’lum ayolning turli holatlarda namoyon bo‘layotgan akslarini o‘ngida davomi…
Shanba kuni olti oydan beri xabar olinmayotgan dala hovlimizga boradigan bo‘ldik. O‘g‘lim bo‘ynidan bog‘lagandek ortimdan ergashdi. Besh yashar nevaram Bahrombek esa uchishga qanot topolmay qoldi. Osh-ovqatdan tortib to tok qaychi-yu, supurgigacha olivoldik. Kiyimlarimiz ham allambalo — egnimda sportchilar kiyimi. Boshimda davomi…
Nurboyga bu ismni rahmatli otasi Xolboy buva qo‘ygan.U bo‘y torta boshlagan to‘ng‘ichining boshini silab, bot-bot: “Bor umidim sendan, bolam, men bu dunyoda yakkayu yolg‘iz o‘sdim, yolg‘izlikqursin, ukalaringga, singillaringga bosh bo‘l, do‘stu yorlaringdan ayrilma”, der edi. Xolboy buva sakkiz o‘g‘il, ikki davomi…
Teshavoyning obi-diydasi Nortojining jigarini ezib yubordi. Ikki kunning birida shu ahvol — kallayi saharlab shilqillaganicha ostonada paydo bo‘ladi.— Nor aka, nima qilay? Ayting, nima qilay, tentak bo‘lib qolmasmikan-a?! — deydi zorlanib. Nortoji uni nima deb yupatishniyam bilmaydi. Sho‘rlikni bag‘riga bosib, davomi…
Nozimxon to‘ra uch sotixli hovlisining devoriga peshonasi urilishidan qo‘rqqandek o‘rtada turib, choyxona hidi unniqqan, yog‘ va terdan yaltirab ketgan kallapo‘shini boshidan olib, kurakday kaftiga bir-ikki urdi-da, qayta kiydi. «Xo‘sh», – dedi u. So‘ng otasi qachonlardir dumbasi tog‘araday-tog‘araday qo‘y boqa¬digan, endilikda davomi…
Tulkilar o‘qimasin Mehriddin polvon katak qurdi. Hafta o‘tib bozordan beshta tovuq sotib oldi. Katta hovlida tovuqlar yayrab qoldi. Mehriddin polvonning das–turxoniga baraka kirdi. Har kuni uch-to‘rtta tuxum deganday…Xonadonda qari ko‘ppak Cho‘mmoqning tashvishi ko‘payganini aytmasa, hamma ish joyida edi. Cho‘mmoq hovli davomi…
Tunu kuni barobar bo‘lib qolgan Mulla Pirnazarning ancha vaqtdan beri kim bilandir miriqib suhbatlashgisi kelib yuruvdi. Buni qarang, ana shu suhbat oyda-yilda bir ko‘rinish beradigan to‘ng‘ichi — Qodirboyga nasib qildi. Vaqt allamahal bo‘lib, ukalar uy-uyiga tarqalishgach, ota-bola yolg‘iz qolishdi. Qodirboy davomi…
Zafarxo‘jayev domla tilidan ilindi. O‘zimizga o‘xshagan-da. Xotini Floraxonim bilan suhbatlashib o‘tirib, bir-ikki shogirdini maqtab qoldi:– Bunaqa shogirdlar hech kimda bo‘lmagan, ular ishimning davomchilari, shu paytgacha o‘ttiz nafar shogird tarbiyaladim, ammo bular boshqacha-millatimiz boyligi! Har biri ikki, uch xorijiy tilni biladi. davomi…
1 Ikki buklangan lo‘labolishga yonboshlagan ko‘yi bir lahza xayolga berilgan Bardamqulning ma’nisiz nigohi xotinining sharbati so‘rilgan husaynidek burishgan barmoqlariga tushib, to‘xtab qoldi. Har ikki kunning birida bolalarning kirini changallayverib oqem bo‘lgan barmoqlar piyolani qimtinibgina tutib turardi.“O‘l-a, xotinni abgor qipsan-ku” degan davomi…