Мирзоҳид Мирзараҳимов. Ҳар йили баҳор келади (ҳикоя)

Қуёш оловкор, осмон мусаффо эди. Бирдан чақмоқ чаққандай, момақалдироқ гумбурлагандай бўлди. Бирдан минг-минглаган чумолилар бошимга қараб ўрмалаётгандай туюлиб кетди. Гўё осмондан узилган чақмоқ тўғри бошимга тушиб келаётгандай, бирдан ўзимни панага олдим. Йўлдан Назокат келяпти! Унинг кўзларида ўша-­ўша чақмоқ ёлқини, дудоқларида давоми…


Мақолалар мундарижаси