Анвар Намозов. Жумбоқ (ҳикоя)

У эрталаб уйғониб, ўзининг қаердалигини ҳам англай олмади. Бироз кулимсираб ётди. Негадир кайфияти жуда яхши эди. Гарчанд ушбу ҳужра кичкина, кўримсиз бўлса-да, унга кенг, гўзал кўринди. Ўрнидан туриб, каталакдек иккинчи хонага кирди. Кейин ташқаридан ёруғлик тушиб турган деразага яқин борди. давоми…

Анвар Намозов. Тоғлар учрашмайди (ҳикоя)

Эргашнинг қўрққани рўй берди: Амина Баротовнинг имтиҳонидан йиқилди. Мижжалари ёшга тўлган қиз Эргашга арзи-ҳол ҳам қилмай, ётоқхона томонга югуриб кетди. Эргаш хуноб бўлганча қолаверди. Аттанг! Агар Амина имтиҳондан ўтганида шу бугун қишлоққа кетмоқчи эди у! – Баротов билан сен, ўзинг давоми…

Анвар Намозов. Учрашув (қиссадан парча)

Фахриддин билан учрашдим. У Зиннура айтиб берганидек, жингалаксоч, биққигина йигит экан. Бир ўзи келишга қўрққанми, учта оғайнисини эргаштириб олибди. Мен уни аввалига четдан туриб кузатдим, сўнг оддий йўловчилар каби орқасидан яқинлашдим-у, елкасига енгилгина битта урдим. Фахриддин чўчиб кетиб, менга ўгирилди. давоми…

Анвар Намозов. Газетчилар (уч пардали комедия)

Иштирок этувчилар: Турғунов, 43 ёшларда;Шоир, 42 ёшларда;Зокиров, 35 ёшда;Фахриев, 42 ёшда;Эмин Лапасович, 50 ёшда;Жўрақулов, 52 ёшда;Санобар опа, 55 ёшда;Лутфия, 36 ёшда;Хадича хола, 52 ёшдаЗарифа ва РаъноВа бошқалар… Комедиядаги воқеалар шу кунларда бўлиб ўтади. Парда ортидан овоз: — Ассалому алайкум, ҳурматли давоми…

Анвар Намозов. Виждон сўроғи (ҳикоя)

— Зулфия холанинг эшиги олдига чақалоқ ташлаб кетишибди, — Мансур нонуштага ўтирар-ўтирмас онаси уни шу хабар билан кутиб олди.— Нима? — Мансур ҳайрон бўлди. Кейин эса кечаси билан алаҳсираб чиққани бежиз эмасдек туюлиб кетди. Безовта қилгани мана шу чақалоқнинг овози давоми…

Анвар Намозов. Қизми бу, малакми бу? (ҳангома)

Ишхонамизга янги келган ходимани кўрдиму жойимда таққа қотдим. Қани энди бир қадам ҳам силжий олсам! Шунақанги чиройлики, оғзимнинг сувини зўрға ушлаб қолдим. Нафақат мен, балки ҳар қандай эркак ҳам уни кўрганида анграйиб қолиши муқаррар, агар ростдан ҳам эркак бўлса! Кўзлари… давоми…

Анвар Намозов. Мен — кўринмас одам (қиссадан парча)

1 Ҳаммаси оддий кунларнинг бирида юз берди.Аслида, оддий кунларнинг бирида, деб ҳам бўлмайди. Қишлоқдан ўртоғим Йўлдош келганди. Мени қўярда-қўймай ишхонамдан олиб чиқди. “Ароқ-пароқ олиб бермасанг, ҳеч бўлмаса сув-пув билан меҳмон қил”, дея сира қўймади. Ноилож рози бўлдим. Ойда-йилда бир келади, давоми…

Анвар Намозов. “Пигурния катания” (ҳажвия)

Тўра бобо телевизорда кўрсатилаётган олимпиадага тикилиб ўтириб, феъли айниди-қолди. У урчиқ йигираётган кампирига ўгирилди:— Тур жойингдан. Менга анови ғилдиракларни топиб бер!— Нимани? — сўради Ҳамида буви. — Қанақ ғилдирак? Жимгина ўтирсангиз бўлмайдими, а?— Набираларнинг ғилдираклари бўларди, эсингдами? Тур!Кампир телевизорга назар давоми…

Анвар Намозов. Овчаркалар (ҳажвия)

Қоровуллик штати қисқарди-ю… йўқ, Зариф ота пенсияга чиқди-ю, унинг штати қисқарди. Начора, бу хусусий корхона бўлса, бошлиқ шу қарорга келгандан кейин нима дейиш мумкин? Аммо компания биносидаги шунча мол-мулк, омбордаги маҳсулотлар учун ким жавоб беради? Аниқроғи, кундуз кунлари улкан омбор давоми…

Анвар Намозов. Бир оқшом (ҳикоя)

Ногаҳонда эшик тақиллаб, эр-хотин бир-бирига қараб олишди. Ахир, ҳеч кимни кутмаганларидан ке­йин кўнгилга хавотир оралайди-да! Ижара ҳақи яқинда тўланган, участка нозири билан ҳам аллақачон келишиб қўйилган. Қишлоқдан ташриф буюрадиганлар келган, десанг, улар телефон орқали аввал огоҳлантириб қўйишарди.Аксига олиб, бу эшикнинг давоми…


Мақолалар мундарижаси