Анвар Муқимов 1929 йил 5 январда Фарғона вилоятининг Бағдод туманидаги Олчин қишлоғида туғилган. Тошкент шаҳрида немис тили ўқитувчиси мутахассислиги бўйича таълим олган. Дастлабки ҳикоялари — «Қовун сайли», «Бизнинг ташаббус». Шундан сўнг ёзувчининг «Ғалати одамлар» (1969), «Пинҳона жанг қиссаси» (1970), «Хотинимдан ўргилай» (1972), «Сиз бир ёндан, биз бир ёндан» (1977), «Кичкина бола эмасман» (1982), «Қўқон шамоли» (1986), «Чуқур текшириш» (1988), «Эринсангиз, кулманг» (1999) каби асарлари нашр этилган.Ёзувчи 1993 йил Фарғона вилоятининг Бағдод туманида вафот этган.
Магнитофоним бузилиб қолди, ҳовлига олиб чиқиб, тузатмоқчи бўлдим. Лекин уёғини кавлаштираман, буёғини бурайман, сира-сира «тили чиқмайди» исқотининг! Бўғилиб, устидан болта солиб юборай дедим. Бунинг устига ўтган ҳафта сигир сотиб олган эдим, бирам жағи очиқ чиқди, ҳаром қотгур эрта азондан айюҳаннос давоми…
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Қўқон шамоли қишда қутириб кетади. Томларда, дарахтларда, симёғочларда увиллайди, ўкиради, чийиллайди. Дарахтларни эгади, букади, «қарс-қарс» синдиради. Электр симларини узади, ўт чиқаради. Ҳаммаёққа даҳшат солади. Шивалаб ёғаётган қорни ўз майлига қўймай тўзғитади, олис-олисларга учириб бориб пастқамликларга, зовурларга, бурчак-бурчакларга тиқиб ташлайди…Аёзли кун давоми…