Kech kirganida deraza oldiga kelib o‘tiraman-da, shu’ladan to‘q qizil tus olgan bulutlarning ufqqa cho‘kishini tomosha qilaman. Maysalarga shabnam tushib so‘lg‘in tus olgandek  sezaman o‘zimni, bug‘doy boshoqchalari egilgandek boshimni quyi solaman.Shunday paytlarda doimo devorda osig‘liq eski skripkani olaman-da, sozlay boshlayman. Bilmayman, davomi…