Diyego Alonso uydan chiqib, zovurdan hatladi-da, ko‘chani kesib o‘tdi va xarobazor bo‘ylab ketdi, uning boshi viqor bilan ko‘tarilgan, qat’iyat ifodasi muhrlangan qiyofasi sokin, ko‘zlari ravshan, yig‘noq lablarida qandaydir oddiygina ohangni hushtakda chalib borardi. U hali o‘ttizga ham kirmagandi, norg‘ul, oyoqlari davomi…