U taqillatmasdan peshayvon eshigini ochdi va ostonadanoq menga qo‘lini cho‘zdi: – Petrenko! – Juda xursandman, – yolg‘onim sezilib qolmasligiga tirishib bazo‘r kulimsiradim. – Ko‘ryapman, har narsa yozyapsiz. – Yozyapman. – Men bo‘lsa sizni kuzatyapman!.. Hi-hi… ammo ayg‘oqchilardek emas, shunday… sizning davomi…