Қатар адабиётида ҳикоянинг такомиллашувида адиба Ҳисса ал- Қаҳтанийнинг (Hissa al-Qaqhtani) ўрни беқиёс. Унинг асарлари араб ҳикоянавислигининг олтин фондига киритилган.
Адиба қаламига мансуб асарларни мутолаа қилган китобхон Қатар жамиятининг 1990-2000 йиллардаги ҳаёти билан яқиндан танишади, оддий қатарликларнинг, айниқса, аёлларнинг орзу-умидлари, армонларига ҳамдард бўлади, чунки адиба ҳаёт маъно-мазмунини яхши англаган, инсон тақдири ҳақида қайғуриб яшайдиган ижодкордир.
“Қисқа ҳикояларда Қатар овози” (“Аswat qatariat fa alqissat alqasira”) ҳикоялар тўплами 2003 йил Қатарда нашр қилинган бўлиб, мазкур тўплам турли ҳажмдаги ўн тўққизта ҳикоядан ташкил топган. Аксарият ҳикоялар муаллифлари аёллар ҳисобланади.
Мазкур ҳикоялар тўпламидан ўрин олган Ҳисса ал-Қаҳтанийнинг “Аҳду паймон” (“Аleahd”) асари жамиятда инсонга юклатиладиган вазифаларни масъулият билан ҳал этиш масаласига бағишланади.
Қўрқинчли тун зулматида ўзимни қўлга олишга ҳаракат қилиб, бу темир қафасда айқаш-уйқаш фикрларимни жамлашга уриндим. Руҳим озод бўлиши учун шу тўрт девор ичидан чиқиш йўлини қидирардим. Ҳар бир лаҳзада борлиғим қамалганини ҳис қилар, ичимдаги қўрқинч бутун аъзойи баданимни эгаллаганди. Ёлғиз давоми…