Hakima al-Harbiy – Madinai munavvarada tug‘ilgan. Jiddadagi Abdul-Aziz universitetining filologiya fakultetini bitirgan. “Lamis Mansur” taxallusi bilan ijod qilgan.Uning “Mag‘lubiyat girdobidagi orzu” (1998), “Hayrat og‘ushidagi savol” (2002), “Qahraton ayoz dalasidagi o‘simlik” (2002), “Qochqinlik g‘ami” (2004), “To‘siqlar osha soyalar” hikoyalar to‘plami, “Bolalik tongi” bolalar uchun hikoyalar to‘plami va “Umr zindoni” romani nashr qilingan.
Uni qashshoqlik ezar, tushkunlik yanchar, orzu qushlari qurg‘oq yerga qulab, qayta-qayta halok bo‘lar edi.Chanqog‘ini bosishga yomg‘ir ham, o‘t-o‘lan o‘sadigan yer ham topa olmas edi.Uning qalbi tong g‘unchasidan zavqlanib dukillab ura boshladi, gulg‘unchaning xushbo‘y hidlari sari intildi, u qurg‘oq yerining gulg‘unchasi davomi…
U katta darvoza oldida qaddini rostladi. Darvozaning ikki tomonida bahaybat-bahaybat ikki kishi turar, ularning vajohati nihoyatda g‘azabli edi.U qo‘llarini siltab, barmoqlarini o‘ynatdi, qo‘llarining kishanband emasligiga, orqasiga qarab o‘zining ozod ekanligiga va uni endi hech kim ushlab turmayotganligiga ishonch hosil qilishga davomi…