Асанбек Стамов. Даҳрийнинг туши (ҳикоя)

Тун. Хонадаги сукунатни девор соатининг бир маромдаги чиқиллаши бетиним зарбалайди. Шунданми ёки бугун мазаси қочдими, ҳайтовур, Жўлдўшбекнинг уйқуси келмайди. Қайдадир узоқда автобус бир гуриллади-да, худди ўпқонга тушиб кетгандай шу заҳоти тинчиди-қолди. Ташқарида шамол қўзғалиб, деразага урилди, томда биров юргандай бўлди. давоми…


Мақолалар мундарижаси