Ғулом Каримий. Нобель мукофоти (ҳикоя)

Шаҳар чеккасида яшовчи маҳалладош шоир ва ёзувчи шанба куни тушдан сўнг сайрга чиқишди. Суҳбатлари ҳар галгидек адабиёт ҳақида кечди. Олдин бир неча кекса номдор адибнинг ғийбатини қилиб, хумордан чиқишди. Уларнинг фикрича, ўтган асрдан бери адабиёт шоҳсупасини маҳкам эгаллаб турган бу давоми…

Ғулом Каримий. Ҳайкаллар (ҳикоя)

2010 йил сентябрь ойида пойтахт марказидаги Миллий боғ ҳудудида адабиётимизнинг улуғ сиймоси Ойбек домлага ҳайкал ўрнатилди. Бу тадбир ойнаи жаҳон ва матбуотда ёритилди. Бундай маросимларда нутқ сўзлаб, халққа кўриниш беришни ўзига ҳам фарз, ҳам қарз деб билувчи обрўли адиблар мазмундор давоми…

Ғулом Каримий. Эрини эр қилган аёл (ҳикоя)

Таътил пайти қишлоғимга борганимда адабиётга қизиқиб юрадиган бир неча ҳамқишлоғим мендан: «Садафий деган шоирни танийсизми?», – деб сўрашди. – У ҳақда бир-икки эшитганман, дарвиш шоир, дейишади. Лекин ўзини кўрмаганман, китоби ҳам менга учрамаган, – дедим. – Наҳотки?! У, ахир, бизнинг давоми…

Ғулом Каримий. Кўрагон (ҳикоя)

Яратқонким тан ичра  жон яратти, Сени  кўркликлар узра  хон яратти. Хоразмий Балх вилоятига  баҳор  келди. Жилға ва сойлар яна кўклам қўшиғини  куйлай бошлади. Далалару яйловлар рангба-ранг ўт-ўланлар гилами билан қопланди. Самода турналар арғимчоқ ясаб, шимолга – Мовароуннаҳр томонга учишса, улардан давоми…


Мақолалар мундарижаси