Шоирнинг тўлиқ исми – Жўш Шобир Ҳасанхон Maлиҳободий (جوش ملیح آبادی). Аградаги коллежда араб ва форс тиллари бўйича таҳсил олган. 1958 йилда Ҳиндистондан Покистонга кўчиб келган. Шундан кейин Жўш тахаллуси билан ғазаллар ёза бошлаган. Унинг “Нақшлар ва суратлар”, “Аланга ва давоми…
Файз, Аҳмад Файз (فیض احمد فیض – 1911.13.2, Сиёлкат — 1984.27.11) — Покистон шоири, танқидчи ва жамоат арбоби. Сиёлкат (1917—29) ва Лоҳур (1929-34) коллежларида таҳсил олган. 1972 йилдан Покистон санъати миллий кенгашининг раиси. «Пакистан таймс» («Pakistan», 1947—51; 1955—58), «Имроз» («Imros», давоми…
Ўзининг беқиёс ижоди билан урду адабий тилига асос солган ва ҳинд шеъриятининг мумтоз даврини якунлаган, ҳам Покистон, ҳам Хлндистоннинг фахру ғурурига, ҳар икки миллатнинг тимсолига айланиб кетган оташнафас шоир Мирзо Асадуллохон Ғолиб (مرزا اسد اللہ خان غالب) асли туркистонлик — давоми…
Иқбол Муҳаммад (علامه محمد اقبال) (1877.22.2, Сиалкот — 1938.21.4, Лоҳур) — ҳинд шоири, файласуф. Урду ва форс тилларида ижод қилган. Сиалкот, Лоҳур коллежларида таълим олган. 1905—08 йилларда Англия ва Германия университетларида ўқиган. Илк шеър («Етим ноласи», 1899) ва достон («Ҳимолай», давоми…