Ўтган аср чин ҳаётини тиклаш зарурияти туғилганда, ўша аср чин адабиётига эҳтиёж сезамиз. Зеро, бу аср жуда мураккаб ва қалтис жараёнларни бошидан кечирди, талай-талай қаламкашнинг юрагига кишан, оғзига қулф солди. Ўша оғир кунларда яшаб ҳам, ҳар қалай бой беришлар ва давоми…
“Тўғрисини айтадиган бўлсак, ёшлар бугун ахборот ва маълумотларни асосан Интернет орқали оляпти, дунёни телевидение, компьютер орқали танияпти. Ота-онаси, ўқитувчилари минг тарғиб-ташвиқ қилмасин, бугунги ёшлар “Ўткан кунлар”, “Уруш ва тинчлик” каби мумтоз романларни ёппасига ўқияпти, деб айта оламизми? Модомики, шундай экан, давоми…
Кундош кунга шерикми? Кундош. Кундошни баъзилар “кунга шерик”, “кунига шерик” маъносида тушунади. Лекин ҳозир ҳам Сурхондарёда “кунилаш” деган феъл ишлатилади. Укасига кўрсатилаётган эътибордан хафа бўлиб, яқинларининг яхши муносабатини қизғанаётган, укасини кўролмаётган болага нисбатан “Бола укасини кунилаяпти”, дейишади. “Кундош” сўзи айнан давоми…
Буюк Амир Темурдан қолган қудратли давлатнинг орадан бир неча аср ўтгач, нураб, парчаланиб, мустамлака давлатга айланганлиги билан халқнинг пешқадам сиймолари асло муроса қила олмадилар. Улар турли йўллар билан халқнинг басират кўзларини очишга, ватандошлари қалбига эрк ва ҳуррият туйғуларини пайванд қилишга давоми…
Мустақиллик даври ўзбек фольклоршунослигига бир назар Миллий истиқлол халқ оғзаки ижоди намуналарини барча ҳудудлар бўйича изчил тўплаш ва бир тизимга солиш борасидаги ишларни жадаллаштириб юборди. Собиқ шўролар мафкурасининг тазйиқи туфайли ёзиб олиниши мушкул бўлган айрим жанрлар, жумладан, маросим фольклорининг кўплаб давоми…
Кейинги йиллари “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” газетаси саҳифаларида адабиётшунослик, хусусан, мумтоз адабиётимиз тарихига доир қизиқарли мақолалар эълон қилинмоқда. Бу мақолаларнинг айримларида муҳим илмий янгилик ҳақида хабар берилса, айримларида эса адабиётимиз тарихидаги баъзи мунозарали мавзулар ҳақида фикр юритилиб, баҳсга чорланади. Жумладан, давоми…
Кейинги йилларда тадқиқотчилар томонидан XIX аср Қўқон адабий муҳитида “тож уш-шуаро”, “шоҳи шоирон” дея эъзозланган зуллисонайн шоир, муаррих ва хаттот Муҳиддин Муҳаммад Ризо охунд ўғли Муҳий Хўқандийнинг адабий тахаллусини “Муҳйи” шаклида ёзиш урфга айланмоқда. Бу урф, менингча, адабиётшунос Н.Зоҳидовнинг “Ўзбек давоми…
Ўзбекистон бебаҳо мусиқий қадриятлар диёри экани маълум ҳақиқат. Бу заминда жаҳон мусиқий тафаккурининг тараққиётига салмоқли ҳисса қўшган Форобий, Хоразмий ва Ибн Сино каби алломалар етишиб чиққан. Улар яратган мўътабар илмий мерос ҳанузгача ўз қадр-қимматини сақлаб келмоқда. Қадимгилар айтганидек, “Яхши назариёт давоми…
Ҳар сафар чинакам шеърият билан дийдорлашув муҳаббатни англаш, саодатни ҳис қилиш, инсон қалбини тушуниш лаҳзалари бўлади. Шунинг учун ҳам бу онлар кўнгил байрамидир. Инсон қисмати гўзал, ёниқ, пок тарона ва сўз ила зийнатлидир. “Сўзда сеҳр, шеърда ҳикмат бор”, деб бекорга давоми…
Ҳар бир халқнинг тили ўзига тегишли сўзлар билан бирга бошқа тиллардан ўзлашган сўзларга ҳам эгадир. Лекин биз “ўзлашма сўз” деб атайдиган сўзлар келиб чиқиши — этимологияси жиҳатидан ўз тилимиздаги сўз бўлиб, бошқа тилларга ўзлашган. Мана, бир мисол. Машҳур тилшунос, герман давоми…