Ортиқбой Абдуллаев. Қимирлаган қир ошар (1990)

Биз дорилфунунга янги келган кезларимизда Шукур Холмирзаев юқори курсда ўқиса-да, тилга тушган ёзувчи эди. Кўпинча кўча-кўйда Абдулла Орипов билан ўзаро қизғин гаплашиб, баҳслашиб юрганини кўрардик ва ҳар иккисига бирдек ҳавас билан қарардик. Уларнинг «Гулхан», «Ленин учқуни»да босилган ҳар бир асарини давоми…

Ортиқбой Абдуллаев. Туркистоннинг қора кунлари (1992)

Ўзингдан чиққан ёв ёмон Йиллар ўтади. Довуллар тинади. Жанг-жадаллар тарих қаърида унутилиб кетади. Сохта ҳайкаллар ағдарилади. Қудратли салтанатлар емирилади. Ёлғон ғоялар барҳам топади. Аждодлар руҳини янгидан-янги авлодлар дилига жойлаб вояга етади ва жамиятни поклаш учун, топталган адолатни, эркни, эзгуликни яна давоми…

Ўзбек насри уфқлари (давра суҳбати)

ИЖОДНИНГ АЗАЛИЙ ВА АБАДИЙ ЙЎЛИ Ўзбекистон мустақилликка эришиб, турғун фикрлар, сохта ғоя ва идеаллар исканжасидан қутулганига ҳам чорак асрдан ошди. Республика иқтисоди, саноати, қишлоқ хўжалиги, фан, маданият ва санъатда, жумладан, бадиий адабиётда муайян юксалиш, ривожланиш нишоналарини кўриб турибмиз. Ҳамма соҳаларда давоми…