Ko‘pdan bexabar va beshafqat o‘tinchi bor edi. Yo‘qsillarning o‘tinini arzon bahoga sotib olib, yuqori narxda boylarga sotar edi. Bir dil kishisi uning bu zulmlariga toqat qila olmay:–Ilonmisan sen? Kimni ko‘rsang, tiqilasan. Yoki boyqushmisan? Qaerga qo‘nsang, vayron qilasan. Bizga o‘tgan va davomi…

Podshohning hech kimga o‘xshamaydigan xushfe’l, yuragi keng va jo‘mard vaziri bor edi. Tili bilan dili bir bo‘lganidan hech kimni g‘iybat qilmas, nima gapi bo‘lsa, odamning yuziga qarab aytaverardi. Bir kuni podshohga uning bir qilig‘i yoqmadi. G’azabga mingan shoh, juda qattiq davomi…

Bir podshoh og‘ir xastalikka chalindi. Bir talay hakimlar: “Bu dardni faqat shu xususiyatdagi insonning o‘ti davolay oladi”, – dedilar. Hukmdor darhol amr etdi; podshohning mijoziga yaqinroq bo‘lgan odamni izlay boshladilar. Oxiri shunday xislatga ega, yosh o‘spirin yigitni bir qishloqdan topib davomi…

Aytishlaricha Sosoniy hukmdorlaridan Odil No‘shiravon, yoz kunlarining birida odamlari bilan ovga chiqdi. U tepa yonbag‘irlarini kezib chiqarkan, odamlari tog‘ echkisini ovlashdi. Undan kabob tayyorlab shohga taqdim qilishmoqchi edi. Go‘shtni shox shabbalariga ildirib, tagiga olov yoqdilar. Ovni to‘xtatib, ovqat tayyorlash bilan davomi…

Bir kuni podshoh dengiz sayohatiga chiqdi. Uning hali dengizga chiqib ko‘rmagan va yo‘l azobini tortmagan bir quli ham bor edi. Kema suvga tushirilib, to‘lqinlar ichra harakatlana boshlaganida, qulni vahima va qo‘rquv qamrab oldi. O‘z-o‘zidan qaltirab, yig‘lay boshladi. Atrofdagilar uni tinchlantirishga davomi…

Ajam shohlaridan biri xalq mulkiga zo‘rlik bilan qo‘l cho‘zdi. Bu ham yetmaganday, aziyat bera boshladi. Jabr-zulmlardan to‘yib ketgan xalq o‘z yerini, yurtini tashlab chiqib ketdi. Odamlarning u yoqdan bu yoqqa ko‘chib yurib, g‘urbat yo‘lini tutishlaridan o‘zga choralari qolmadi. Borgan sari davomi…

Hukmdorning saroy eshigida bir azamat turardi. Bu yigit qozining bolasi edi. Zehni, aql-idroki juda o‘tkir edi. Bolaligidan unda shunday qobiliyat bo‘lib, hamma unga hasad bilan gapirardi. Aqllimisan aqlli bo‘lib, boshi uzra ulkan yulduz porlagan edi. Bir qancha vaqtdan o‘tib, kelishgan davomi…

Bir guruh qaroqchilar tog‘ panasiga kelib o‘rnashgan, shu yerda kuchlarini birlashtirib karvon o‘tishini poylab yotardilar. Tog‘ tepasini maskan tutgan qaroqchilar, oldilariga kelgan sulton askarlarini bila turib yakson qilishdi. U yerga yaqin bo‘lgan shahar xalqi, ulardan juda qo‘rqadigan bo‘lib qolishgan edi. davomi…

Mo‘ysafid darveshlardan biri hech ehtiyojlarini qoplay olmas edi; juda tang ahvolda qoldi. Uning bu holini ko‘rganlardan biri:–Falonchi juda boy, hisobsiz mol-mulki bor. Agar ahvolingni bilsa, jim qarab turmas deb o‘ylayman, – dedi.Darvesh:–Men uni tanimayman; manzilini ham bilmayman, – dedi.Odam:–Tanish tanimasliging davomi…

Qish kunlarining birida qaroqchilar bir qishloqqa bostirishdi. Qishloqni ostin-ustun qilib, odamlardan bir qanchasini tutib qaroqchilar boshlig‘ining huzuriga keltirishdi. Ular orasida chiroyli hamda so‘zini bilib gapiradigan bir kishi bor edi. Qaroqchi boshlig‘ining oldiga kelgach, foyda berib qolar degan umidda bir necha davomi…