Эрталаб Сотти Салимович ишга отланаркан, хотинига:— Шляпамни буёққа бер, — деди.Хотини шляпани узатаркан чимрилди.— Бозордаги нарх-наводан ҳам хабар олинг, қандай экан?— Унда, дўппини ҳам буёққа бер.— Ўғлингизни жисмоний тарбия ўқитувчиси чақиртирган экан. Бирров мактабга ҳам кириб ўтинг…— Ҳм-м, яхши. Амриқодан давоми…
Автобусгами, трамвайгами, метрогами чиқиб олсам бас, кўзим тўрт бўлиб, бўш жой қидираман. Албатта ўтириб олишим керак. Бўлмаса иш чатоқ. Кимдир оёғимни босади, кимдир тирсагини қорнимга тирайди, кимдир туртиб юборади. Хуллас, йўл азоби — гўр азоби. Ўтириб олгач, кўнглим жойига тушади. давоми…
-Нега аптекачилар дори сотишади-ю, чек беришмайди? Бу ҳақда истеъмолчиларни ҳимоя қилиш қўмитасига шикоят қиламан. Танобини тортиб қўймасам бўлмайди…-Қўйинг, дўстим, сизнинг обрўингизга ярашмайди аризабозлик. Буни барибир кимдир ёзади. Фақат сиз эмас. Қўйинг-деди меҳрибон дўстларимдан бири. -Бу нима деган гап, а?! Ойлик давоми…
Узоқ вақт бир жойда ишлаган бўлса ҳам, омади чопмай, раҳбарликка кўтарила олмаган бир танишим шундай деб ҳикоя қилган эди. Катта бир корхонага раҳбар бўлиб кўтарилган бир дўстимга учрашиб, қолганда гина қилдим. -Ҳафа бўлманг-у, дўстим, кейинги вақтда ишга қобилиятсиз, кўрсавод одамларни давоми…
Бошлиқнинг тилло пероли қора рангда ёзадиган ручкаси йўқолиб қолди. Оддий ручка бўлганда гўрларга эди-я. Шарикли ручка бўлганда –ку, умуман бу ҳақда гапириб, қоғозни қоралаб ўтирмас эдим. Тилло перо дейсизми? Ҳе-е, гап фақат ўша перонинг тиллолигида бўлганда ҳам қани эди-я. Бошлиқ, давоми…
Терапия бўлимида даволанаётган танишимни кўргали борганимда у шундай гурунг берди. Уй қуриш учун банкдан кредит олмоқчи булдим. Банк бошлиғига ариза ёзиб кирдим. -Қурилиш учун пул беролмаймиз. Ҳаққимиз йўқ.-деди банк бошлиғи бўлмиш ёшгина чиройли йигит олдидаги ойначага қараб сочини тарар экан.-Нега? давоми…
Мана ниҳоят ишхона ходимлари январ ойлигини бугун-март ойининг охирида оладиган бўлишди. Нега бунақалигини ёлғиз оллоҳ ва пул тарқатишга маъсул одамлар билади-да. Лекин ходимлар шунисига ҳам минг шукур қилиб, бирин-кетин ғазначи олдидан маошларини олиб чиқишар, жуда хурсанд эди. Одмигина кийинган бир давоми…
Қораев мақтаняпти. Биров ҳайратда, биров кулган…– Менга унинг кимлигининг нима аҳамияти бор? Бор-ре дедим… Хоҳламадим, тўхтамадим…– Нима гап? Нима бўлди? Кимга тўхтамадингиз! – дея қизиқиб сўранади даврага янги келиб қўшилганлар.Қораев яна қайта ҳикоя бошлайди:– Ҳе-э. Ҳали десангиз, ишга келятувдим. Йўл давоми…
Пардахол момо ҳамсояси Қирмиз момо билан гурунглашиб ўтирган чоғ ўғли Жума ширакайф кириб келди.— Ўзимни энам, энажоним, — дея Пардахол момонинг пинжига тиқилди у.— Болам, нима бало салом-аликни еб қўйдингми? Кап-катта эркак энамлаб қопсан?— Э, ассалому-алайкум, Қирмиз момо, — дея давоми…
Маҳмуда дарвозанинг тақиллашидан эри яна ичиб келганини сезди. Уфф, яна томоша кўрсатадиганга ўхшайдилар.Чиндан ҳам у дарвозани очиши билан Толибжон кимнидир авра-астарини ағдариб сўка бошлади.– Вой, энангни, ҳаром ўлгур, бир тепиб ўлдирмоқчи эдим, қочиб қолди, қўлимга тушганида тирик қўймасдим.– Ҳой, дадаси, давоми…