Bir qarich bo‘lib turgan somonlar oyog‘ini tilib tashladi. Tovonini ayab-ayab bosib, qop sudraydi. Quyosh atrofni ayovsiz kuydirar, agar yana biroz qizdirsa, yangi o‘rilgan bug‘doyzor yonib ketadigandek ko‘rinadi. U nariroqda har qadamda yerga ilinj bilan boqib, boshoq qidirayotgan akasiga yalindi.— Aka, davomi…
O‘n uch yil deganda Nuroyimdan xat oldim. Yozuvi juda qisqa — “Shoirim, rahmat. Kitobingizni o‘qidim” degan gap edi. Maktubning oradan shuncha yil o‘tib yozilganiga, meni qanday topib kelganiga hayron bo‘lmadim. Faqat hanuz o‘z kuchini, qadrini zarracha yo‘qotmagan “shoirim” degan so‘z davomi…
– Ketayapman, do‘stim, – dedi u ma’yus ovoz bilan.– Qayoqqa?– Qishlog‘imga…– Butunlaymi?– Butunlay…Ernazar bilan dorilfununda birga o‘qiganmiz. Asli Barqut tog‘lari bag‘ridagi Tozasoy qishlog‘idan. Tug‘ma iste’dod. Hali o‘qishga kirmayoq besh-olti tilni mukammal o‘rgangan. Chet tillar bo‘limida o‘qish asnosida yana uch-to‘rt tilni davomi…
O‘sha kun yodimda. Kuz edi. Yomg‘ir shorillatib quyardi. Yomg‘irko‘sh ostida ikkimiz boshlarimizni bir birimizga suyab asfaltda oqayotgan yomg‘ir suvlariga tikilgancha tek qotgan edik. Mayin, sovuq havo go‘yo ikkimizni bir-birimizga chirmar edi. Oyoqlarimiz tizzalarimizgacha xo‘l bo‘lsada vujudlarimizda olov yonardi. Nafis krepdeshin davomi…
Bir zamonlar tog‘ va vodiy tutashgan joydagi ko‘rkam qishloqda bir dehqon yasharkan. U pastdakkina, ko‘rimsiz guvalakdan qilingan ayvoni yo‘q uychasida xotini-yu bolalari bilan umr kechirarkan. Dehqon bo‘sh qolgan paytlarida ko‘chaga chiqib supachada o‘tirishni, o‘tkan-ketgan bilan laqillashni qish kunlarini shunday o‘tkazishni davomi…
Haqiqiy yo‘l yuqorida emas, aksincha shundoqqina yer ustiga tortilgan dordan o‘tadi. Bu yo‘l odimlashga emas, balki hamisha qoqilish uchun mo‘ljallanganga o‘xshaydi.Frants KAFKA Kechasi bilan yog‘ib chiqqan yomg‘ir bomdodga borib tindi. Havo biram yengilki, hatto biroz isitmalab turgan bo‘lsam-da his qildim. davomi…
…Poyezdda Samarqandga ketayotgandik. Hamrohim ancha gapdon chiqib qoldi. Olis yo‘lda shunday hamroh borligi ham yaxshi-da: zerikmaysiz. Xullas, o‘tmishdan gaplashdik, kelajakdan, suhbatimiz oxir-aylanib muhabbat mavzusiga borib taqaldi. Shunda hamrohim kupemizning ochiq eshigi yonidan o‘tib borayotgan sho‘x yoshlarga havaslanib qararkan:— O, qani davomi…
G‘alla ortgan og‘ir mashinalar har kuni tinmay o‘tadigan katta ko‘chaning changi oyoqning tizzasigacha keladi. Og‘ir mashinalar yo‘lning tuprog‘ini shu darajada mayda qilganki u Barchin opamning upasidan ham mayinroq. Birdaniga oyoq qo‘ygan payting oyog‘ing kuyganday bo‘ladi, ammo tuproqning tagiga kirgan oyoq davomi…
1984, № 1 | 1984, № 2 | 1984, № 3 | 1984, № 4 | 1984, № 5 | 1984, № 6 | 1984, № 7 | 1984, № 8 | 1984, № 9 | 1984, № 10 | davomi…
Yozuvchi Bahodir Murod Aliga bag‘ishlayman. Shom namozini tugatgach, “Yo Olloh!” deya qiynalib o‘rnidan turdi. Joynamozi — chakmonini yerdan olib, bazo‘r qoqdi-da, “Bismillahir rohmanir rohiym” deb kiydi…Osmonning qontalash cheti qimtilayotgan lab kabi kichrayib boradi. Osmonga tutashib ketgan adog‘siz dashtning o‘t-o‘lanlari qizg‘ish davomi…