Узоқ йиллар бош ҳакимнинг муовини бўлиб ишлаган ва кейинги икки йилда “ўз аризасига биноан бўшатилиб”, Эшакўлди қишлоғидаги амбулаторияга терапевт қилиб ишга жўнатилган Турдиевнинг жиккакина танасини бир ваҳима ўргамчак туридай ўраб олган. Бесарамжон.Уйқусизлиқдан қизарган кўзларининг таги халта. Лунжи, бақ-бақалари баттар осилган. давоми…
Мусиқа янграйди.Тоғлар. Дала. Эшак минган бола. Қишлоқ. Ўртада қора тўн, телпак кийган басавлат, икки бети қип-қизил киши тилла тишларшш кўрсатиб турибди. Жиккакгина, қорачадан келган, сочи қирқилган, шим кийиб олган қиз унинг тумшуғи тагига микрофон тутиб турибди.— Раис бова. Марҳамат қилиб давоми…
Ишга беш минут кеч келганим учун бошлиғимиз 20 фоиз иш ҳақидан ушлансин деб буйруқ чикарибди. Баъзи одамлар соатлаб, кунлаб ишга келмай қолади-ю… Ўзингиз биласиз, менинг жаҳлим тезроқ. Бирдаи қизишиб кетдим. Котиба қизнинг “хай-ҳай”лашига қарамасдан шартга эшикни очиб, ичкарига бостириб кирдим. давоми…
Китобим чиқди. Бир донасини “Муаллифдан” деб ёзиб, унга тақдим этдим. Унинг кўзлари порлаб кетди. Мени қучоқлаб олди. Қўлларимни узоқ қисиб турди.— Табриклайман. Табриклайман. Жуда хурсандман. Ижодингизга барака… – дерди ҳаяжонланиб. Китобни варақлади.— Ўҳ-ҳў. Зўр, зўр. Жилдини қаранг-а. Қандай чиройли. Расмлари давоми…
У авваллари хирмон қоровул, табелчига ёрдамчи – эгат ўлчаб берадиган ва идорага кунлик теримнинг ҳисоботини етказувчи, далада самовор қайнатувчи лавозимларида ишлаган. Шўро армиясига чақирув қоғоз тарқатгич бўлган. Энди эса ғишт заводда гулах бўлиб ишлаяпти. Бир кеча – кундуз ишлайди, икки давоми…
Қабулхона. Врач ҳузурида бир одмироқ кийинган кампир ўтирибди.– Хўш, кампиршоҳ, фамилиянгиз нима? – врач ёзувдан бош кўтариб сўради.– Аҳмедова.– Исмингиз?– Ушлаб туринг.– Нимани?– Ҳеч нимани. Исмим шунақа…– Қанақа?– Ушлаб туринг.– Вой нимани? Бундоқ тушунтириб гапирсангаз-чи. Қўлингизда ҳеч нарса йўқ-ку?– Ҳа, давоми…
Эрталабдан бери калласи хумдай, қорни мешдай Маллаев уйида. ўзи мағрурланиб “кабинетим” деб атайдиган, китобларга лиқ тўла бир неча жавон ва стол-стуллар билан тўлдирилган кичкина бир хонада эртага катта йиғинда ўқийдиган маърузасига тайёрланиб ўтирибди. Хотини кетма-кет дамлаб кираётган иссиқ кўк чойдан давоми…
– Мамат бригадир уйига бир прицеп хашак туширибди…– Қўйинг. Бу майда-чуйда гап.– Сулаймон қоровул жамоа боғининг олмаларини ўзимники деб ҳар бозор чиқариб сотади.– Буям майда-чуйда.– Раимов-чи? Мудир бўлгандан бери фермадаги сара ҳўкизларни сотиб еб, ўрнига жайдарилардан тўлдирибди. Бу энди аниқ давоми…
Офат тўсатдан келса, ёмонда! Ҳаммани шошириб қўяди. Айниқса, товуқларга ўлат текканда. Касаллик шамолдай тарқалади. Товуқлар тап-тап этиб, юрган жойида ўлиб қолаверади. Эгалари гап нимадалигини билгунча ҳар хил воқеалар бўлиши мумкин…Қилтириқ Алининг ҳар куни биттадан тухум туғадиган катта қора товуғи қушниси давоми…
У катта хонага кириб, икки букилиб, қимтинибгина деди:– Айтмай дедим-у, ҳеч ичимда сақлай олмадим. Бари сизга кўнглим яқинлигвдан, сизга камоли ҳурматимдан. Буни қаранг, Тунов куни анови Қобилов сизни сўккандай бўлиб гапирди-да… Ё тавба…– Йўғ-э?!– Ҳа, ҳа. Беш-олти кишининг ўртасида-я, тағин. давоми…