Tohir Malik. Malades chollar (hajviya)

MALADES  ChOLLAR (Saksonboy  tug‘ilishidan bir yil avval bo‘lib o‘tgan bu  hangoma Lof daryosidan suv ichgani sababli ishonmaslik huquqiga egasiz) “… Xudoga nima yomonlik qilgan ekanman, hayronman. Yuztagina ichaman. Ichamanu yotaman. Birovga zararim tegmasa. Ichishimning nimasi gunoh, hayronman? Aroqni men o‘ylab davomi…

Tohir Malik. Oltin baliq (hajviya)

(Baliqchining to‘ridan tushib qolgan hangoma) Bulutsiz osmonda bir chaqin chaqdi-yu Yo‘qqulobodda aql bovar qilmas ishlar boshlanib ketdi. Hayratomuz voqealar avvaliga o‘rmonda boshlandi: tulkining ishqi filga tushdi. Fil esa toshbaqani sevib qoldi. Qarg‘a “begonaga uylanmayman, xotin qarindoshdan bo‘lsin”, deb bulbulga ko‘ngil davomi…

Tohir Malik. Bozor darsligi (hajviya)

(Pattachining sandig‘idagi hangoma) Sanqul qishlog‘ida tinchgina yuruvdi. Qaysi shayton yuragiga g‘ulg‘ula soldi-yu shaharda ishlashga oshiqib qoldi. Xotini «mol do‘xtiriga shaharda nima bor?» deb diydiyo qilsa, «shaharda mol yo‘q deb o‘ylaysanmi, menga atalgan biron ish bordir», deganicha jo‘navordi.  Shahardan qo‘nim topgan davomi…

Tohir Malik. Shapaloq (hajviya)

(Eridan kaltak yeyish baxtidan mosuvo xotinlarga bag‘ishlangan hangoma) Hech narsadan hech narsa yo‘q So‘tqul xotini bilan urishib qoldi. Yo‘qqulobod tomonlardagi er-xotin janjalida  g‘alvani hech mahal er birinchi bo‘lib boshlamaydi. Bu safar ham xotinning o‘zi boshladi. – Voy, dadajoniyey, sizga ham davomi…

Tohir Malik. Teskari ko‘zlar (hajviya)

(lofchining lippasidan tushib qolgan hangoma) Qanday shamol uchirdi, Alqul bilmaydi. Lekin ko‘zlarini yumib ochgunicha o‘n sakkiz ming olamning birida paydo bo‘lib qoldi. U yerdagi odamlarning turqu-tarovati yo‘qqulobodliklarnikidan sal boshqacharoq: og‘iz-burun basharaning oldida, ko‘zlari esa orqada. Quloq esa umuman yo‘q. Qilar davomi…

Tohir Malik. Zamonaviy tadbirkor (hajviya)

(Laqashiqildoq hangoma) Juda zarurati bo‘lmasa-da, Jumqulning katta shaharga borgisi, unda mardikor yollanib ishlagisi keldi. Katta shaharning tuzini totib, mashaqqatlarini unutmagan yigitlar «borma, sho‘ring quriydi. Uch kun ichida ro‘yxatda turmasang, topganing nazoratchilarning tomog‘ini moylashga ketadi», deb qaytarmoqchi bo‘lishdi. Tabiatan qaysar bo‘lgan davomi…

Tohir Malik. Tilla kalamush (hajviya)

(Sichqonlarning hafsalasini pir qiladigan hangoma) Sanoqul kalamush tutib oldi. Qopqonsiz, zaharli dorisiz, shunday qo‘li bilan tutdi. Ertalab turib qarasa, kalamush ko‘rpacha ustida yalpayib yotibdi. O‘lganmi, desa, qimirlab qo‘yadi. Shartta changalladi. Shunda kalamush tipirchilab qoldi. Sanoqul uni endi o‘ldirayin, deb hovliga davomi…

Tohir Malik. Temir odam (hajviya)

(Cho‘ntakda asralgan hangoma) Nasrquldan so‘rashibdi: «Xudo odamni loydan yaratgan ekan, somon ham qo‘shganmikin?» U javob beribdi: «Qo‘shgan, qo‘shmagan bo‘lsa odam bu dunyo tashvishlariga chidolmay, yorilib ketgan bo‘lardi». Bu bir latifa. Ammo Jazqulning fikricha, boshqalar loydan yaralgan bo‘lsa ham Yo‘qquloboddagi o‘qituvchi davomi…