Ҳусния Пардаева. Маҳрумият (ҳикоя)
Ишдан қайтаётганимда тезроқ уйимга етиб, фарзандларимни бағримга босгим келади. Уларнинг беғубор чеҳрасини кўришим билан чарчоқларим тарқалиб кетишини ўйлаб, юрагим орзиқади.Шу пайт қаршимдан келаётган бир эркак эътиборимни тортди.— Мен бахтлиман! Мен дунёда ҳаммадан кўра бахтлиман! — деди бирдан эркак телбанамо кулиб.Миямга давоми…