Исомиддин Пўлатов. Китоб ўғриси (ҳикоя)

– Дадаси туринг, томда кимдир юрибди, – онам дадамни туртди. – Тирқишдан фонарнинг ёруғи тушди. Туринг, эринманг. Ўғри бўлмасин, тағин. Дадам шошилмай тўнини елкасига олди-ю чиқиб кетди. Ёшлигимда ўғри ҳақида эшитсам, ўтакам ёриларди. Менинг тасаввуримга ниқоб кийган, баҳайбат, қўрқинчли нусха давоми…

Исомиддин Пўлатов. Йўл (ҳикоя)

Хизмат сафари билан пойтахтга боришга тўғри келиб қолди. Ўзимга керакли нарсаларни олдим-у уч кунлик сафарга отландим. Манзилга тезроқ етиб бораман, деган ниятда енгил машинада кетмоқчи бўлдим. Чунки, «Нексия»ни шамолдек елдирадиган йигитлар кам эмас-да. Кўз очиб юмгунча Тошкентда бўласиз. Худо асраса давоми…

Исомиддин Пўлатов. Чол (ҳикоя)

Қашшоқликка тоқатим йўқ. Қашшоқ одамни кўрсам ичим эзилиб кетади. Ёрдам берсам дейман-у бунга қурбим етишига шубҳам бор. Аввалига, бирда ярим ночор одамларнинг суҳбатини тинглаб, таъсирланиб ҳам кўрдим. Қарасам, олчоққа, сафсатабозга айланиб қолаётгандекман. Ахир ўйланг, суҳбатдошингиз бор дардини айтиб берса-ю сиз давоми…

Исомиддин Пўлатов. Жувон (ҳикоя)

У аёл гоҳ-гоҳида ишхонамизга келиб турарди. Балки уни шунчаки аёл десам, бироз ёши ўтинқираб қолгандек таассурот уйғотар сизда. Чунки, аёл дейиш нисбий тушунча. Ўн етти ёшли қизни ҳам, етмиш ёшли онахонни ҳам аёл дейиш мумкин. Шунинг учун ҳам уни аёл давоми…

Ясунари Кавабата. Оловга томон талпинаётган аёл (ҳикоя)

Кўл олисдан хира мавжланиб кўзга ташланар эди. У ой ёғдусига чўмган кўҳна боғдаги ҳовузга жимирлаб қуйилаётган сувнинг рангини эсга соларди. Кўлнинг қарама-қарши қирғоғида дарахтлар ёнарди. Ёнғин кўзга ургудай шитоб билан ёйилиб борарди. Чамаси, ўрмонга ўт тушганга ўхшайди. Қирғоқ бўйлаб тутун давоми…

Филип Мартин (1931-2005)

Филип Мартин (Philip Martin) — австралиялик академик шоир, таржимон, танқидчи ва публицист. “Флейта”, “Шамол байроғи”, “Танланган асарлар” китоблари муаллифи. МЕРОС Мен ижодимни мерос қолдираман… Ўқишни ёқтирмаслар, барибир қолдираман, Карларга қўшиқ айтгандай бўлади, Кўрларга осмонни тасвирлагандай қолдираман. Кўчирмакашларга қолдираман – Фаросатлари давоми…

Шавқи Бағдодий (1928)

Шавқи Бағдодий – суриялик араб ёзувчиси Муҳаббат яшайди ҳамма замонда Ишқ замони эмас – бизнинг бу замон. Ишқ овозин кўмгин. Қуёшни сўндир. Бугун олам – жанг учун майдон, Шиори – “зарба бер”, “чавақла”, “ўлдир”. Ўлдиргин ва ёки жанг қил ўлгунча. давоми…

Ван Тин-юнь (1151-1202)

Ван Тин-юнь — 王庭筠, Ван Цзы-дуань 王子端, тахаллуси Хуанхуашань-чжу 黃華山主 (Сариқ гуллар тоғи эгаси). 1151/1156, Хэдун (Юнцзи, Шаньси провинцияси), — 1202, Яньцзин (Пекин). Давлат арбоби, адабиётшунос, хаттот, рассом. * * * Сочларимни турмаклаб олиб, қарамасдан ўнгу сўлимга, минорага чиқаман шитоб, давоми…

Лев Толстой. Адолат тарозиси (ҳикоя)

Қадимги Миср шоҳларидан улуғ Бойкос ўз шаҳарларидан бирида адолатли қози борлигидан хабар топибди. Айтишларича, у жуда ростгўй бўлиб, оқни оққа, қорани қорага ажратар, унинг ўткир нигоҳидан битта ҳам муттаҳам қочиб қутулолмас экан! Иттифоқо, бир куни шоҳ Бойкос бунга ишонч ҳосил давоми…

Лев Толстой. Қари йўрға (ҳикоя)

Бизнинг ҳовлимизда ёшини яшаб, ошини ошаган, мункиллаган бир чол умргузаронлик қиларди. Қариянинг исми Пимен Тимофеич бўлиб, афтидан, тўқсонни қоралаган эди. Чол неварасининг уйида истиқомат қилар, ёши бир жойга бориб қолгани боис қўлидан ҳеч бир иш келмасди. Қариянинг гавдаси бироз олдинга давоми…