Маҳмат Али Оқинчи (1901-1992)

ОҚДЕНГИЗ СОҲИЛЛАРИДА Улуғ онам, менинг руҳим сенинг руҳинг-ла қайноқ, Юрагим ҳам фақат сенинг ишқинг билан урадир. Билки менинг соф қалбимда сўнмагай ишқинг ҳар чоқ, Юз йил аввал қандай бўлса, яна шундай турадир. Чунки менинг қонимда ҳам бир Усмонли шони бор. давоми…

Ким Кван Ук (XVIII аср)

(XVIII аср, таржимаи ҳоли номаълум) * * * Шу тоғлар меники, дарёларим бор, Сизлар – бугун менинг бунда бор-йўғим, Мен бу кун бу ерда асли ҳукмдор, Менинг сўзларимни бўла олур ким? Майли, улар мени десинлар бахил, Сизни ҳеч кимсага бермайман, давоми…

Ли Чон Гу (XVI аср)

(XVI аср, таржимаи ҳоли номаълум) * * * Ишонса ҳам бўлар, ишонмаса ҳам – Сенинг ишқинг шундай, севишинг шундоқ! Мен сенга ишонган ўша бахтли дам, Билардим – телбалик сенга ишонмоқ! Менга айтгандилар: кўнгил тўлмасди… Лекин ишонмасдан севиб бўлмасди! Рус тилидан давоми…

Юн Сон До (1587-1642)

БЕШ ДЎСТ Дўстларим бор: ям-яшил ғаров, Қарағай, тош ва яна анҳор. Агар кўкда ой ҳам кўринса, Бахтлидирман яна икки бор. Ишонингиз, айтайин бир сўз: Менга етар мана шу беш дўст. АНҲОР Дейдилар: булутнинг ранглари нафис, Бироқ гоҳо чиқар булут ҳам давоми…

Ди Хван (1501-1570)

* * * Ҳар баҳор гуллайди тақир тоғлар ҳам, Оқшом ой чиқади кузда милтираб, Замонанинг зайли ўзгармас ҳеч ҳам, Инсонга бу дунё монанддир, ё Раб. Балиқ чайқалади, бургут сармастдир… Буларнинг барчаси бежиз эмасдир? * * * Агар тоғни йиқса момоқалдироқ, давоми…

Сон Сам Мун (XV аср)

(XV аср, таржимаи ҳоли номаълум, корейс алифбоси муаллифи) * * * Ўлимингдан кейин нима бўласан, Дея мендан сўрсанг – айтарман, эркам: Пинлай чўққисида шовуллаб турган Қарағай дарахти бўларман ўлсам. Бутун дунё қорга тўлса ҳам тўзиб, Ям-яшил шовуллаб турарман ўзим. * давоми…

Ги де Мопассан. Маржон шодаси (ҳикоя)

1-таржима МАРЖОН ШОДАСИ Фалакнинг гардиши билан баъзида хизматкорлар оиласида туғиладиган гўзал ва мафтункор қизлардан бири эди у. Унда на сеп-сидирға, на умид ва на таниқли бўлишдан маъно-мазмун бор эди. У бировни тушунишга ҳам уринмаган, севмаган ва машҳур кимсага ҳам турмушга давоми…

Гулноз Мамарасулова. Шаҳардан келган ташвиш (ҳикоя)

О, ёз мазза-да! Дўппингни осмонга отсанг бўш қайтмайди – олмамиди, ўрикмиди ишқилиб тўлиб тушади. Қадрдон жойингда – қишлоқнинг ҳар жойига мўралаб турадиган қалин тут шохида ёнбошлаганча атрофдаги узун қулоқ гаплардан бохабар бўлиб, камига оғзинга килкиллаб, оппоққина қуртдай ялтираётган тутлардан ховучлаб давоми…

Гулноз Мамарасулова. Қўшнилар (ҳикоя)

Бу ерга кўчиб келганимизга ҳам бир йилдан ошди. Янги қўни-қўшнилар билан муносабатимиз анчагина қалинлашиб қолган. Байрамларда ва турли бошқа тадбирларда бир-биримизникига чиқамиз, турли нарсаларни олди-берди қиламиз. Баъзида ишим билан, ёз-чизларим билан андармон бўлиб, айтилган жойга бора олмасам, улар бир дунё давоми…

Исомиддин Пўлатов. Адабиётга ҳужум (2012)

АДАБИЁТГА ҲУЖУМ Ёхуд юракни эзадиган, ташвишга асосли манзаралар ҳақида Бир куни Насриддин Афанди қаршисига бир уюм китобни йиғиб олиб, уларни варақлаб ўтирган экан. Афандининг бу ҳаракатини тушунмаган таниши сўрабди: – Афанди, бунча китобни ўқиб олим бўлармидинг. Нима қилмоқчисан, ўзи, – давоми…