Bu yil bahor kechikibroq keldi. Qishning qahrli panjalari bahorning nozik va so‘lim qanotlarini jon-jahdi bilan qayirib, ko‘kka parvoz qilishiga imkon bermasdi. Yilning bu ko‘rkam faslini intiqlik bilan butun mavjudot kutar edi. Ammo o‘jar tabiat o‘z hukmini shafqatsiz ado etib, na davomi…
Erta tong mahali, hali Bahrom chol qotib uxlayotgan edi. Nogahon karavotning qattiq silkinishidan cho‘chib uyg‘onayotgani hamono, vassajuft shiftdan shuvillab tuproq to‘kilayotganligini eshitdi.Uy ancha eski edi.…tomni o‘yib birov tushdi-yov! – Beixtiyor shunday bir gumon xayolidan kechar-kechmas, Bahrom chol ko‘zlarini katta-katta ochdi, davomi…
Aziz inson, senga nima kerak?Qaylarga shoshasan, qayda manziling?Asqad Muxtor Har qadamda shoshayotgan, shoshilayotgan odamga duch kelasiz. Ro‘parangizdan nuqul qayoqqadir shoshayotgan yo shoshilishga shay turgan odam chiqib qolaveradi, qolaveradi… U shoshib yoningizdan o‘taveradi, o‘taveradi… Siz esa hayron bo‘lib turaverasiz, turaverasiz… Qay davomi…
G‘ulom Fathiddin 1955 yilda Farg‘ona viloyatining Rishton tumanidagi Vohim qishlog‘ida tug‘ilgan. ToshDU (bugungi Milliy universitet)ning jurnalistika fakultetini bitirgan . Bir necha she’riy to‘plamlari nashr etilgan. Taniqli adabiyotshunos olim Ibrohim G‘afurov ta’biri bilan aytganda, “G‘ulom Fathiddin – hisssiyot shoiri, hissiyot esa davomi…
Mening hayotimda bir qator kunlar, yillar, sanalar bor: o‘shalarni unutilmas sanalar deb bilaman. Shulardan biri – 1940 yilning 1 mayi. Buning unutilmasligi sababi shundaki, shu kuni men Oybekning “Qutlug‘ qon” romanini sotib olgan edim. “Qutlug‘ qon” romani o‘sha vaqtda juda davomi…
Avvaliga qattiq qo‘rqib ketdim. Keyin o‘z tanimni o‘zim his qilmay turib qoldim. Churr!!! Hushtak yana qattiq chirillaganida hushimga kelib atrofga alangladim. Tevaragimda mashinalar “shuv-shuv” o‘tar, haydovchilar menga norozi baqrayardilar.Churrr!Endi hushtak chalayotgan kishini ko‘rdim. U yo‘l chetida turar, qo‘liga qizil latta davomi…
Bu odamning yuzi yo‘q. Demak ko‘zi yo‘q, qoshi yo‘q. Umuman boshi yo‘q.Uning silliq taralgan sochi bor, xolos. Yana og‘zi ham. Lekin lablari yo‘q. Chunki, lablar qimtilishi yo kulishi muqarrar. Shuning bilan biror kayfiyat ifoda etilishi mumkin. Bu esa xavfli. Sababiki, davomi…
Atoqli munaqqid Ozod Sharafiddinov adabiyotshunoslik maydoniga o‘tgan asrning elliginchi yillarida kirib keldi. Bu xususda, ulug‘ yozuvchi Abdulla Qahhorning ushbu so‘zlarini eslash joizdir: “Ozod Sharafiddinov adabiyot ilmiga, aniqroq qilib aytganda, adabiy tanqidchilikka yonib kirdi va hozirgacha mana shu fazilatni saqlab qoldi”. davomi…
Biyday dalada saratonning zilday hovuri kezadi.Quyoshning achchiq nurlari qiyalamalarda tikkayib turgan shuvoqlarni qichirlatib, bilqillagan tuproqqa singib ketadi.Qiyalik etagida o‘n besh-yigirma uyli qishloq joylashgan, bir tomoni kakrayu karrak, maskavagu tuyaqorin lar to‘shalib yotgan lalmi to‘qayzorga tutashib ketadi. Aslida bu to‘qayzor emas, davomi…
“Men har kuni shu yo‘lakdan ishga qaytaman. Turli odamlarni ko‘raman, turli xil voqealarga guvoh bo‘laman. Bir oz sinchkovroqman. Hamma narsaga e’tibor qaratishni yoqtiraman. Buni ko‘rganlar balki sal g‘alatiroq deb ham o‘ylashi mumkin. Lekin bu meni qiziqtirmaydi. To‘g‘ri, jurnalistika sohasida aytarli davomi…