Yozuvchi va dramaturg Qo‘chqor Norqobil bilan suhbat – Bolalik – inson umrining eng beg‘ubor, musaffo davri. Yozuvchi Qo‘chqor Norqobilning bolaligi qanday kechgan? – Hamma narsa sof edi. Hatto hayot ham. Dunyoga bola nigohi bilan qaraganmiz-da. Bolalik – qitmirlikdan olis, borliqni davomi…
Hasharotlar orasida chivin odamning ta’bini ko‘p xira qiladi. Ular ilgari qishloq joylarda va bog‘ hovlilarda odamlarning joniga tekkan bo‘lsa, endilikda hatto shahar markazlarida ham orom bermaydi. Eng muhimi, chivinlar chaqqani yetmaganday turli xavfli kasalliklarni ham tashiydi. Shifokorlar va biologlarning ta’kidlashicha, davomi…
Tong. Sigir-buzoqlarning jag‘i ochilib, meni tinmay o‘z tilida chaqirayotgandek. “Demak, bugun uxlab qolibman” dedim o‘zimga. Yozgi ta’til bo‘lgani uchunmi ertalab uxlab qolish, sigirlarni kun yoyilganda boqish ham ayb emasdek tuyuladi. Ta’tilning to‘qson kuni to‘qqillab o‘tgani sayin esa uy ishlari, o‘yinlar davomi…
Chingiz Aytmatovning “Asrga tatigulik kun” asaridagi manqurt haqidagi rivoyat esingizdami? O‘zining kimligini unutgan, ajdodlari tarixidan bexabar yigit o‘zini izlab kelgan onasini o‘ldiradi. Bu rivoyat zamirida “O‘z xalqi o‘tmishini unutgan, yuragida ajdodlar yodi o‘chgan odam ma’naviy tanazzulga, ma’naviy o‘limga mahkumdir”, degan davomi…
Hamkasbim Shodiqul muallimning shifoxonadan kelganini eshitib, ahvol so‘ragani bordim. Dasturxon atrofida mezbon menga choy uzatarkan dedi: – Bilasizmi, oshna, shifoxonada bir onaxon bilan tanishib qoldim, o‘ziyam rosa g‘alati fe’li bor ekan. Bunaqa ayolni hali uchratmagan edim. Keling, shuni bir boshidan davomi…
Mana, O‘n ikkinchi chaqiriq O‘zbekiston SSR Oliy kengashi Xalq deputatlarining birinchi anjumani ham tarixga aylanib qoldi. Anjuman kunlari xalq vakillarining faoliyatini kuzatib o‘tirganlar o‘zlarining xolis hukmlarini chiqargan bo‘lsa ajab emas. Ular uzoq yillardan buyon keyinga surib kelingan masalalar bosiqlik bilan, davomi…
Uorren Berrou mashinasini bir yonga og‘ib qolgan eski temir darvozali hovli yonida keskin to‘xtatdi va hovli ichkarisiga chopib kirib: “Genri!.. Kim bor?” — deya bir-ikki bor ovoz berdi. Javob bo‘lmagach, xobxona eshigini ochib, ichkarini ko‘zdan kechirdi. Hech kim yo‘q. Uorren davomi…
Bir taskin ilinjida oqayotgan kunlar oqimidan ma’no izlaysan. Hayot “silay-silay” o‘zining raftoriga solayotgan yuragingni kaftingga olib tomosha qilganda savol sizib chiqadi: xayollarimni to‘zg‘in, ruhimni sarson ko‘yga chalintirgan ildiz qayerda?… “Oftob chiqdi olamga, yugurib bordim xolamga” deb chopqillagan bolaligim ko‘zdan g‘oyib davomi…
Ma’lumki, kapalaklarning hayoti bir necha davrga bo‘linadi. Avval tuxum, keyin qurt, un dan keyin g‘umbak (qish bo‘yi uxlaydi) va oxiri g‘umbakdan kapalak paydo bo‘ladi. Kapalaklar faqat bir davrda juda ko‘p ovqat yeydi. Bu — qurtlik paytiga to‘g‘ri keladi. Kapalaklarning ayrim davomi…
Asli ilgari ham pildirab yurardi. Endi bolalar o‘yinchog‘i – pirildoqday pirillay ketdi. Bir joyda ketini bosib o‘tira olmay qoldi. Ishini chala tashlab, tamaki tutatgani chiqib kelaveradi. Mijozlari og‘zini lang ochib, jag‘lari og‘rib, intizor kutadi uni. Yana deng, bari katta odamlar davomi…