Давлатшоҳ Самарқандий (тўлиқ исми Давлатшоҳ ибн Алоуддавла Бахтишоҳ ассамарқандий) (тахминан 1436/37—95) — ўзбек шоири, адабиётшунос ва давлат арбоби. Отаси Шоҳрухнинг нуфузли амирларидан бўлган. Давлатшоҳ Самарқандий замонасининг йирик олими Фазлуллоҳ Самарқандий қўлида таҳсил кўрган. 1480 йилгача сарой хизматида. Умрининг охирларида сарой давоми…

Шоҳ Ғариб Мирзо (тахаллуси Ғарибий) (15-аср 2-ярми, Ҳирот) — шоир, темурий шаҳзодалардан бири. Ҳусайн Бойқаронинг ўғли. Замондошлари томонидан ўз даврининг нодир истеъдодли шоири сифатида эътироф этилган. Навоий «Фарҳод ва Ширин» достонида Шоҳ Ғариб Мирзога алоҳида боб ажратиб, унга кўпгина яхши давоми…

Бурҳониддин (15-аср) ўзбек шоири. Алишер Навоий “Мажолис ун-нафоис”да бошқа ҳақида маълумот бериб, «Ҳирий шаҳрининг бузургзодаларидиндур, донишманд ва хуштаъб ва сабукруҳ кишидир», деб баҳолаган. У Шоҳрух Мирзо мадрасасида дарс бсрган. Муаммо жанрида шуҳрат топган. Абулқосим Бобур Мирзога бағишлаб «Жавоҳир ул-асмо» муаммо давоми…

Абдулазизхон саройида хизмат қилган шоирлардан Бақоий ҳам Темурийлар саройидаги адабий ҳаракатнинг тақлидчиларидан бири эди.Бақоий ижодининг намунаси тарзида келтирилган ушбу ғазал Ҳасан Нисорийнинг «Музаккирул-аҳбоб» тазкирасидан олинди. ҒАЗАЛ Юз шукрки ҳар беғам ила ҳамдам эмасмен,Ишқинг ғамидин шодмену беғам эмасмен. Тангрики мени айлади давоми…

Абдулазизхон (1509-1550) – Шайбонийлардан. Убайдуллахоннинг ўғли, Хоразм ҳокими (1538—39). Отасининг вафоти (1539)дан сўнг мамлакатда иккиҳокимиятчилик вужудга келиб, Абдулазизхон Бухоро хони (1540—50), Кўчкунчихоннинг ўғли Абдуллатифхон эса Самарқанд хони (1540—1551) бўлган. Абдулазизхон ўз ҳукмронлиги даврида давлат ва аҳоли манфаатларини кўзлаб қатор ислоҳотлар давоми…

Муҳаййир (тахаллуси; асл исми Муҳаммадқул Муҳаммадрасул ўғли) (1842, Кўқон — 1918, Риштон тумани) — шоир, таржимон ва хаттот. Ўзбек ва форс-тожик тилларида ижод қилган. 1875—85 йилларда Бухоро мадрасаларида ўқиган. Муҳаййирнинг ўз қўли билан кўчирган мукаммал девонининг 2 нусхаси мавжуд. Девонида давоми…

Мирзо тахаллусли шоир Муҳаммад Расул Харазмнинг машҳур шоири ва композитари Комил Хоразмийнинг ўғли бўлиб, 1840 йилда туғилди. Мирзо ўз замонасидаги мактаб ва мадрасаларда ўқиш билан бирга, адабиёт ва музика соҳасида кўп нарсани отасидан ўрганди. Мирзо адабиёт ва санъатга ҳавас қўйиб, давоми…

* * * Ёна-ёна, эй сабо, сарви хиромондин гапур,Ўзгалар васфини этма, менга жонондин гапур. Дўстлар, панд айламанг, шайдо кўнгулга меҳр этиб,Ишқ йўлида анга ўтлуғ биёбондин гапур. Этма зебин лолаю райҳону насрин, сарви гул,Таркин айла барчасин, ул шўхи даврондин гапур. Неча давоми…

Зорий тахаллусли шоирнинг асли оти Усмонхўжа бўлиб, у Қўқон шаҳрида туғилган. Унинг биографиясига оид тўла маълумотга эга эмасмиз.Зорий XIX аср иккинчи ярми ва XX аср бошларидаги ўзбек адабиётининг демократик йўналишига ёндошган шоирлардан биридир. Бу йўналишнинг йирик вакиллари Муқимий, Завқийлар билан давоми…

Қорий Хўқандий (тахаллуси; асл исми Мулла Мирмаҳмуд Миршамсиддин ўғли) (1828 — Қўқон шаҳри Сармозор даҳаси — 1906) — шоир ва хаттот.  19-аср ўзбек адабиётининг истеъдодли намояндаларидан. Қўқондаги Норбўтабий мадрасасида таълим олган. Араб ва форс тилларини, сарф, наҳв ва луғат илмини давоми…