Қосимхонтўра Музтариб Тошкентнинг Қаландархона маҳалласида эшон оиласида туғилган. Отаси Сайфиддинхонтўра Тошкент қаландарларининг пири бўлган экан. Юсуф Сарёмий (1840—1912), Тошхўжа Асирий (1864—1915), Каримбек Камий (1865—1922), Саидаҳмад Васлий (1870—1925), Ҳайбатулло Хислат (1880—1945) каби шоирлар уларникида тез-тез йиғилиб туришган. Сайфиддинхонтўранинг шеърга майли баланд давоми…

XIX асрнинг охири — XX асрнинг бошларидаги Тошкентда ушбу тахаллус билан икки шоир яшаб, ижод этган. Сизга икки шеърини таҳдим этаётганимиз Пирмуҳаммад Турсунмуҳаммад ўғли Себзор даҳасида, Калковуз суви бўйидаги маҳаллалардан бирида бўзчи оиласида туғилган. Эски мактабдан сўнг дастлаб «Бекларбеги» мадрасасида, давоми…

Исми-шарифи Исомуҳаммад Имоммуҳаммад ўғли, Тошкентнинг Кўкча даҳасидаги Сақичмон маҳалласида (ҳозирги Чиғатой кўчасида) туғилган. «Шарифбой» мадрасасида Мирзаохунд номли мударрисда хатми кутуб қилган. Тошкентнинг машҳур бедилхонларидан.Қабри Чиғатойда. Девон тузган бўлса-да, тақдири номаълум. Айрим ғазаллари асримизнинг 10-йилларида тузилган баёзларда учрайди.Шоир ҳақидаги маълумотлар Мўминжон-Тошқиннинг давоми…

Мираҳмадхон Мирабдураҳим ўғли. Мирий тахаллуси билан ҳам шеърлар ёзган. XX аср бошида тузилган баёзларда ҳар икки тахаллус билан босилган шеърларини учратиш мумкин.Тошкентнинг Кўкча даҳасида пўстиндўз оиласида туғилган. Бухорода «хатми кутуб» килиб, Тошкент мадрасаларида дарс берган. Муфтилик, аъламлик қилгани ҳам маълум.Девон давоми…

Водилий (тахаллуси; асл исми Сўфиев Абдураҳмон) (1893, Фарғона, Водил қишлоғи — 1965, Тошкент) — ўзбек шоири. Эркин фикрлиликда айбланиб қувғин ва таъқибларда яшаган. Водилийнинг «Девон»и (1963), фарзандларига ёзган ўгитлари бор. Абдураҳмон Жомийнинг тасаввуфга оид китоби, Фаридуддин Атторнинг «Мантиқ ут-тайр», Алишер давоми…

Лаффасий (тахаллуси; асл исми Ҳасанмурод Муҳаммад Амин ўғли) (1880 — Хива — 1945) — ўзбек шоири, тарихчи ва тазкиранавис. Мадаминхон мадрасасида таълим олган. Лаффасий ўзининг «Хива шоир ва адабиётшуносларининг таржимаи ҳоллари» тазкирасида халқ орасида машҳур бўлган Мунис Хоразмий, Огаҳий, Роғиб, давоми…

Мирзо Ҳўқандий (тахаллуси; асл исм-шарифи Хайруллахон Сайд Носир ўғли Мирзо) (1880, Қўқон — 1943, Тошкент) — шоир ва маърифатпарвар. Қўқон мадрасасида Сулаймонқули Рожийдан адабиёт, ҳуснихат, муаммодан сабоқ олган. 1910 йилда янги усулда мактаб очиб, ўқитувчилик қилган. 1912 йилдан мазкур мактаб давоми…

Васлий (тахаллуси; асл исми Сайд Ахмад уста Азим ўғли) (1870 — Самарқанд — 1925.29.10) — ўзбек ва тожик шоири, маърифатпарвари. Тошкент (1883-91) ва Бухородаги (1893-1902) Кўкалдош мадрасаларида ўқиган. Бухорода (1903—09), Самарқанддаги Орифжонбой ва Қусам ибн Аббос мадрасаларида мударрислик қилган (1909—17). давоми…

Муҳйи (тахаллуси; асл исм-шарифи Муҳаммад Ризо Охунд ўғли) (1835, Қандаҳор, Афғонистон — 1911, Андижон) — шоир. Туркий ва форсий тилларда ижод қилган. Ҳирот ва Бухоро мадрасаларида таҳсил олган. Муҳйи 19-асрнинг 60-йиллари ўрталарида Андижон шаҳрида яшаган. Андижон ҳокими — Худоёрхоннинг катта давоми…

Боқихон тўра (19-аср бошлари Қўқон — 1888) — ўзбек шоири, табиб. Мумтоз шеъриятнинг турли жанрларида ижод қилган. Қўқонлик машҳур шахслар вафотига бағишлаб қатор таьрихлар ёзган. Мушрифнинг «Ансоб уссалотин ва таъворихи хавоқин» («Султонлар насаблари ва хоқонлар таърихлари»), шоир ва табиб Ҳокимий давоми…