* * * Нигоро, кўз учи бирла боқинг мен қул қароқинға,Кўзум ёши оқа тутшу тушубман бу қаро қинға. Кўзумдин онча сел оқти, оқиндин тўлди бу олам,Узум гирда борур чўбтек, борур бўлдум ҳар оқинға. Аё, эй кўрк эли хони, олиб олмас давоми…
* * * Дилбарим нечага тегру, мен қулин қинда тутар,Мен қиличмуман, ажабким, мени ул қинда тутар. Бу қиличтек мени қинда тутмасин, қилсин назар,Ким қилич кўп турса қинда, юзин пас қинда тутар. Мен турурмен бу қин ичра мубтало ожиз бўлуб,Ул улашу давоми…
* * * Назар қил бизга бир соат, аё маҳбуби руҳоний,Анингтек бизни хуш кўрким, бекансун аҳли рух они. Кўзумнинг бобаки ичра хаёлинг нақш эрур мутлақ,Яна ақлим сенинг ҳуснунг тангирғаб фикри ҳайрони. Занахдонинг қудуғинда кўнгул Искандари толиб,Ажабтур анда бўлмаса Хизрнинг оби давоми…
* * * Севдугум бан одамийлар жонидур,Қаму хўблар хўбининг султонидур. Кечти Лайли, кечти Ширин хўблиғи,Ушбу кун меним шаҳум давронидур. Бандасидур бўйининг сарву чинор,Ою гунаш юзининг ҳайронидур. Янгоқи сайрулара олма сотар,Дудоғи дардийларнинг дармонидур. Не янгоқким мот этар тоза гули,Не дудоқким Мисрий давоми…
* * * Дилбаримнинг ул садафтек оғзида дур бор эрур,Лаълининг шавқинда тун-кун дийдалар дурбор эрур. Зулфи сунбултек, бўйи сарв, энглари гулзор эрур,Юзини кўрмакка бирдам булбулу гул зор эрур. Жон олиб ҳуснин сотар, бу не ажаб бозор эрур,Ё магар ошиқларинға ноз давоми…
Хоразмий (14-аср) – ўзбек адабиётининг Навоийгача бўлган атоқли вакилларидан, нома жанрининг асосчиси. Ҳаёти ва ижоди ҳақида айрим маълумотлар унинг бизгача сақланиб қолган ягона асари «Муҳаббатнома» орқали етиб келган. «Муҳаббатнома» Олтин Ўрда хони Жонибекнинг ҳукмдорларидан Муҳаммад Хўжабекнинг таклифи билан 1353 йилда давоми…
Сайфи Саройи (1321, Хоразм вилояти Сариқамиш қишлоғи — 1398, Искандария) — шоир, таржимон. Марказий Осиёда мўғуллар истилоси даврида яшаган, ўз ватанини тарк этишга мажбур бўлган, умри дарбадарликда кечган. Кейинчалик Олтин Ўрда (Сарой шаҳри), Миср ва Туркияда яшаган. Форс, араб тили, давоми…
Ҳозиқ (тахаллуси; асл исм-шарифи Жунайдулло Исломшайх ўғли) (18-асрнинг охири, Ҳирот — 1843, Шаҳрисабз) — шоир, таржимон. 19-аср ўзбек адабиёти намояндаларидан бири. 1793— 1800 йилларда Бухорога келган ва мадрасада таҳсил кўрган, тиб илмини ўрганган, шеърлар машқ қилган. «Ҳозиқ» тахаллусини ҳам шу давоми…
Жонийнинг номи Мулла Қурбон бўлиб, унинг яшаган ва ижод этган вақти XVIII асрнинг охирги чораги ва XIX асрнинг биринчи ярмига тўғри келади. У Бухорода яшади ва ижод этди. Сайфий деган шоир Жонийнинг вафотига бағишлаб ёзган тарих — марсиясида: Хирад пири давоми…
Махмур (тахаллуси; асл исм-шарифи Маҳмуд Мулла Шермуҳаммад ўғли, ?—Қўқон — 1844) — ўзбек мумтоз адабиёти намояндаларидан бири. Шоир Мулла Шермуҳаммад Акмал Ҳўқандийнинг ўғли. Қўқондаги Мадрасаи Мирда таҳсил олган. Умархон қўшинида сарбозлик, сипоҳийлик қилган. Махмур ёшлигидан шеъриятга ҳавас қўйиб, Саъдий, Ҳофиз, давоми…