Iste’dodli shoira, jozibali nasriy asarlar muallifi Saida Zunnunova 1926 yili Andijon shahrida xizmatchi oilasida dunyoga keldi. Otadan erta yetim qolgan Saida 1941-1943 yillarda Andijon pedagogika institutida tahsil oldi. Andijon maktablarida muallima, gazeta tahririyatlarida adabiy xodim bo‘lib ishladi. Saida Zunnunovaning birinchi she’ri 1945 yili «Paxta fronti» gazetasida bosilgan.Adabiyotta muhabbat yosh shoirani O‘rta Osiyo Davlat universiteti (hozirgi O‘zbekiston Milliy universitet)ning filologiya fakultetiga yetakladi. U o‘qishni tamomlab, «Gulxan» jurnali, «O‘zbekiston madaniyati» gazetasi va Badiiy adabiyot nashriyotida, shuningdek, O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasida maslahatchi bo‘lib xizmat qildi.Saida Zunnunova ayni kamolot yoshida 1977 yili og‘ir xastalikdan keyin vafot etgan.U yozuvchi Said Ahmadning sevimli rafiqasi edi. Ularning yolg‘iz qizlari va nabiralari bor.Shoiraning yoshlik sururi, Vatan shukuhi va mehnat nashidasini tarannum etuvchi «Qizingiz yozdi» (1948), «Yangi she’rlar» (1950), «Gullar vodiysi» (1954), «Qizlarjon», «Bir yil o‘ylari» (1967) she’riy to‘plamlari kitobxonlar tomonidan katta quvonch bilan qabul qilindi.Saida Zunnunova nasrda ham sermahsul ijod etgan adibadir. Uning «Gulbahor» hikoyalar to‘plamida (1956) ishchilar hayoti, oila va muhabbat mavzulari aks etgan bo‘lsa, «Gulxan» (1958) qissasining asosiy qahramoni ayollar bo‘lib, ularning yigirmanchi yillardagi kurashi o‘ziga xos badiiy bo‘yoqlarda ifodalangan. Adiba yozgan «Olov» (1962), «Bo‘ylaringdan o‘rgilay» (1972), «Direktor» kabi asarlarining qahramonlari ham ayollardir.
Saida Zunnunova. Tanlangan asarlar. Uch tomlik. 3-tom: Olov: Qissalar, dramalar /So‘ng so‘z: I. G‘afurov.) Toshkent, Adabiyot va san’at nashriyoti, 1978. Talantli shoiramiz va adibamiz — O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi Saida Zunnunovaning ushbu kitobi uning nasrda yozilgan yirik asarlarini o‘z davomi…
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Mana, bir oydirki, Xurshidbekning oromi yo‘q. Yursa ham, tursa ham onasining ma’yus, mehribon nigohi ko‘zidan ketmaydi. Avvaliga ta’ziyaga kelgan odamlar bilan ovunib yurgan ekanmi, ularning oyog‘i tovsilgandan keyin ko‘ngilni ezadigan bir jimjitlik ichida qolgandek edi. Onasi bir tomondagi kichkina uychasida davomi…
Yozning oxiri, kuzning boshi edi. Osmon tiniq, suvlar tingan. Yaproqlar hali sarg‘aymagan. Ko‘m-ko‘k paxtazorning ustida shu’lami, havomi mayin, sokin jimir-laydi. G‘o‘zalar ko‘sak tugib yotibdi. Yo‘ldan tez-tez mashinalar o‘tib turgan bo‘lsa ham sershovqin shahardan keyin Abdurahmonga bu joylar juda jimjit tuyulardi. davomi…
Bu uyda uch kundan beri chiroq o‘chmaydi. Uch kundan beri kulgi ham eshitilmaydi. Hatto qo‘ni-qo‘shnilarnikidan ham qattiqroq ovoz chiqmaydi. Ular ham bu oiladagi musibatdan tashvish va andishadalar.Yig‘layverib Santalatning ko‘zida yosh qolmadi. Qovoqlari shishib, yuzi bir burda bo‘lib qoldi. Usmonali erkak davomi…
Darvoza qiya ochiq edi. Ravondagi elektr nuri hovli sahnini g‘ira-shira yoritib turar, uylar qop-qorong‘i. Malik ichkariga kirishga shoshmadi. Osmonda miltilla-gan yulduzlarga tikilgancha og‘zidagi papirosni chuqur tortdi. Atrof jimjit. Hazonlarning shabadadan shitirlashi-yu chala berkitilgan vodoprovod jo‘mragidan oqayotgan suvning jildirashidan boshqa hech davomi…
To‘y taraddudi boshlangandan beri Vaziraning tinchi battar yo‘qoldi. Mijja qoqmasdan tunni tongta ulaydi. Hayol olib ketaveradi, olib ketaveradi. Mana bugun ham shu ahvolda tong otqizdi. Hovliga chiqdi. Ertalabki salqin havo badanini junjuktirdi. Kuz boshlanyapti. Daraxtlarning bargi xira tortib qolgan. Osmon davomi…
Sojidaxon tandirdan non uzayottanda Vahobjon kirib keldi.— Keldingizmi! Sahar xamir qorib ketgan edim. Oshib ketibdi, — u shunday deb tutayotgan yengchasiga kosadagi suvdan sepib o‘chirdi. O‘t taftidan qizargan yuzini ro‘molining uchi bilan artib, savatni ko‘targanicha so‘ri tomonga yurdi. So‘ri zinasida davomi…
Bahor boshlanyapti. Oppoq uvada bulutlarni shamol haydaydi. Osmonning ko‘ngillarga yorug‘lik to‘ldiradigan shaffof rangi ko‘rinadi. Quyoshning issig‘i nam tuproqdan, ivigan bo‘g‘otlardan hovur ko‘taradi. Daraxtlarning badaniga ham yashillik yugurib qolgan. Qishdan zerikkan odamlar hovli tozalashga shoshiladilar. Bu fasl yoshlarning ko‘ngliga muhabbat olib davomi…